Czesław-Miłosz Cytaty
Tutaj można znaleźć i pobrać cytaty Czesław-Miłosz
Czesław-Miłosz Cytaty, myśli, aforyzmy, powiedzenia, zwroty
#42415 Czesław-Miłosz
Więc mieszka się w sobie jak w więzieniu. Jeżeli inni z nas kpią, to dlatego, że nie przenikają w naszą duszę. Nosi się w sobie obraz siebie z duszą zrośniętego, ale jakieś jedno cudze spojrzenie wystarczy, żeby jedność rozerwać i pokazać, że nie, że nie jesteśmy tacy, jak nam by się podobało. I później chodzi się, będąc w sobie, a równocześnie oglądając siebie z udręką.
#47981 Czesław-Miłosz
Aktorstwo dnia codziennego tym się różni od aktorstwa w teatrze, że wszyscy grają przed wszystkimi i wiedzą nawzajem o sobie, że grają.
#51270 Czesław-Miłosz
Cudowność. Być człowiekiem i żyć wśród ludzi to przecież cudowne, nawet jeżeli znamy podłości i zbrodnie, do jakich są zdolni.
#57263 Czesław-Miłosz
Tak często byłem w czymś albo kimś zakochany. Tylko że zakochiwać się nie znaczy być zdolnym do miłości. To co innego.
#57441 Czesław-Miłosz
Są kompozycje muzyków, próbujących wyrazić szczęśliwość, ale takie wysiłki okazują się niedołężne, kiedy tylko się przykucnie przy łóżku dziecka, które budzi się w letni ranek, a za oknem słychać gwizd wilgi, chór kwakań, gdakań i gęgań od podwórza (...).
#58966 Czesław-Miłosz
Wielka jest władza umarłych. Nikt od niej/ Nie jest bezpieczny. Choćby się otoczył/ Gromadą szpiegów i milionem straży,/ Oni dosięgną.
#59328 Czesław-Miłosz
Wiedzieć i nie mówić: / tak się zapomina. / Co jest wymówione wzmacnia się. / Co nie jest wymówione zmierza do nieistnienia.
#65003 Czesław-Miłosz
(...) swoje cierpienie odczuwał wcale nie jako część samego siebie, sam na pewno, tam w głębi, ciągle pozostawał czystą radością, co go napadało, osaczało go z zewnątrz.
#65547 Czesław-Miłosz
Zamieszkać w zdaniu, które byłoby jak wykute z metalu. Skąd takie pragnienie? Nie żeby kogoś zachwycić. Nie żeby utrwalić imię w pamięci potomnych. Nienazwana potrzeba ładu, rytmu, formy, które to trzy słowa obracamy przeciwko chaosowi i nicości.
#69940 Czesław-Miłosz
Zgadzał się, że powinien być całym sobą w miejscu i chwili, uważny na bliskich mu ludzi i dbały o to, czego spodziewają się po nim. Orzekać, że są tymczasowi i na niby, znaczyło ich krzywdzić, nie umiał się jednak wyrzec myśli, że tak naprawdę na życie z nimi nie ma czasu.
#70864 Czesław-Miłosz
Nie lubię zachodniego sposobu myślenia. Mógłbym rzec: sposobu myślenia zachodnich intelektualistów, ale wtedy pominąłbym zmianę, jaka dokonała się w ciągu ostatnich paru dziesięcioleci. A zmiana (nie nagła ale nagle obecna, jak pokwitanie czy starość) polega na zniknięciu podziału na oświeconych, „wiedzących”, postępowych, umysłowo wyzwolonych i tak zwane masy. Wielka schizma została zakończona i wróciliśmy do światopoglądowej zgody, jak w średniowieczu, kiedy w to samo wierzyli teolog, bednarz i rolnik. Szkoła, telewizja, gazeta sprzymierzyły się, żeby zwracać umysły w pożądanym przez „wyzwolonych” kierunku. I przyszło zwycięstwo: światopogląd, który obowiązuje wszystkich pod karą będącą odpowiednikiem dawnego pręgierza i stosu: ośmieszenia.
#71158 Czesław-Miłosz
Epigraf „Dla mnie głównym dowodem istnienia Boga jest radość, jaką czuję kiedy pomyślę, że Bóg jest”. René Le Senne, „La découverte de Dieu”
#71243 Czesław-Miłosz
Pojęcie sacrum jest potrzebne, ale niemożliwe bez doznawania grzechu. Jestem zbrukany, jestem grzeszny, jestem niegodny, i to nawet nie przez moje uczynki, ale z powodu zła siedzącego we mnie. I tylko przyznając, że nie mnie sięgać za wysoko, czuję się autentyczny.
#71292 Czesław-Miłosz
Mowa rodzinna niechaj będzie prosta. Ażeby każdy, kto usłyszy słowo Widział jabłonie, rzekę, zakręt drogi, Tak jak się widzi w letniej błyskawicy.
#71693 Czesław-Miłosz
Wydaje mi się,iż dla wierszy jest znacznie lepiej,jeżeli nie są podawane,że tak powiem,na patelni.Poezja korzysta na otaczającej ją sferze tajemnicy.
#74390 Czesław-Miłosz
Ale książki będą na półkach, prawdziwe istoty, / Które zjawiły się raz, świeże, jeszcze wilgotne, / Niby lśniące kasztany pod drzewem w jesieni, / I dotykane, pieszczone, trwać zaczęły / Mimo łun na horyzoncie, zamków wylatujących w powietrze, / Plemion w pochodzie, planet w ruchu. / Jesteśmy – mówiły, nawet kiedy wydzierano z nich karty / Albo litery zlizywał buszujący płomień. / O ileż teraz trwalsze od nas, których ułomne ciepło / Stygnie razem z pamięcią, rozprasza się, ginie. / Wyobrażam sobie ziemię, kiedy mnie nie będzie, / I nic, żadnego ubytku, dalej dziwowisko, / Suknie kobiet, mokry jaśmin, pieśń w dolinie. / Ale książki będą na półkach, dobrze urodzone, / Z ludzi, choć też z jasności, wysokości.
#79171 Czesław-Miłosz
Napis do umieszczenie na nieznanym grobie F. / Co było w tobie zwątpienie, przegrało, co było w tobie wiarą, spełniło się.
#79498 Czesław-Miłosz
Jeżeli mam być szczery, w każdym niemal Polaku wietrze niewinność wysokiej retoryki ducha, tak że mam wspólny język tylko z Polakiem zdemonizowanym, takim, który przeszedł przez marksizm, ateizm czy może jakieś tam dewiacje, na przykład narodowościowe w rodzinie albo seksualne.
#80610 Czesław-Miłosz
Zwierzątka z rysunkówek dla dzieci, mówiące króliczki, pieski, wiewiórki, jak też biedronki, pszczółki, pasikoniki. Tyle mają wspólnego z prawdziwymi zwierzętami i owadami, ile nasze wyobrażenia o świecie z prawdziwym światem. Pomyślmy o tym i zadrżyjmy.
#81568 Czesław-Miłosz
Zadziwiająco żywotny naród,który popada w tępą apatię,a swoje cnoty objawia jedynie w okolicznościach,które każdą inną ludzką zbiorowość zgniotłyby i zniszczyły.
Czesław-Miłosz Cytaty , Cytaty Czesław-Miłosz, Cytaty o Czesław-Miłosz