Emma Cytaty
Tutaj można znaleźć i pobrać cytaty Emma
Emma Cytaty, myśli, aforyzmy, powiedzenia, zwroty
#18887 Emma
Bardzo ładny portret – powiedział pan Woodhouse. – I tak ładnie wykończony, jak wszystkie twoje prace, moja droga. Nie znam nikogo, kto by tak dobrze rysował jak ty. Jedno tylko niezupełnie mi się podoba: to, że panna Smith siedzi na dworze w takim lekkim szalu na ramionach, aż lęk bierze, że się biedaczka zaziębi. Źródło: rozdział 6, s. 51, 52
#18892 Emma
– (…) Jest tylko jedna mężatka na świecie, której pozwoliłbym zapraszać do Donwell wszystkich gości, jakich uzna za stosowne, a tą jedyną jest… – Pani Weston jak sądzę – przerwała mu pani Elton. – Nie, pani Knightley… a dopóki jej nie ma, sam zajmę się tą sprawą. Źródło: rozdział 42, s. 365
#18896 Emma
– (…) Listy rzadko bywają obojętne, są zazwyczaj po prostu utrapieniem – Mówi pan o listach w interesach, moje listy pochodzą od przyjaciół. – Byłem zawsze zdania, że te są jeszcze gorsze – odrzekł ze spokojem – Interesy mogą przynieść zyski, ale przyjaźń prawie nigdy ich nie daje. Opis: rozmowa Jana Knightleya z Jane Fairfax. Źródło: rozdział 34, s. 302
#18897 Emma
Młodość i pogoda poranku pozostają w szczęśliwej analogii i działają z jednakową siłą, jeżeli więc troska nie jest tak dojmująca, by nie pozwoliła oczu zmrużyć, można być pewnym, że otworzywszy się następnego dnia, ujrzą złagodzony smutek i promień nadziei. Źródło: rozdział 16, s. 144
#18899 Emma
Niech go pani zaprosi na obiad, panno Emmo, wybierze mu najlepszy kawałek ryby i kurczęcia, ale wybór żony pozostawi jemu. Proszę mi wierzyć, mężczyzna dwudzistosześcio – czy też dwudziestosiedmioletni potrafi sam dać sobie radę. Postać: Jerzy Knightley Opis: o panu Eltonie, którego chciała swatać Emma. Źródło: rozdział 1, s. 14
#18900 Emma
Nie jestem mówcą, panno Emmo (…). Gdybym mniej panią kochał, potrafiłbym może więcej o tym mówić. Ale pani wie, jaki jestem. Nie usłyszy pani ode mnie nic oprócz prawdy. Krytykowałem panią, prawiłem jej kazania, a pani znosiła to tak, jak nie zniosłaby tego żadna kobieta w Anglii. Niechże więc pani zniesie prawdę, którą jej teraz powiem, najdroższa Emmo, równie dobrze, jak ją pani dotychczas znosiła. Sposób, w jaki zostanie wyrażona, nie będzie za mną przemawiał, zaiste. Bóg widzi, że byłem zbyt nieśmiałym wielbicielem. Ale pani mnie zrozumie. Tak, pani widzi, rozumie moje uczucia i jeżeli to możliwe, będzie mi pani wzajemna. Teraz pragnę tylko usłyszeć, raz jeden usłyszeć pani głos. Postać: Jerzy Knightley Źródło: rozdział 49, s. 443
#18901 Emma
Nie kierują mną żadne pobudki, które zazwyczaj skłaniaj kobiety do małżeństwa. Gdybym się zakochała, a, to co innego, ale nigdy jeszcze się nie zakochałam, nie leży to w mojej naturze i zdaje się, że nigdy się chyba nie zakocham. A wyjść za mąż bez miłości byłoby w mojej sytuacji kompletnym głupstwem. Nie szukam majątku, nie szukam celu w życiu, nie pragnę wielkiej pozycji, niewiele kobiet czuje się tak dalece panią mężowskiego domu, jak ja – Hartfield; nigdy też nigdzie nie byłabym tak kochana i szanowana; tu, w oczach mojego ojca, jestem zawsze pierwsza i mam zawsze rację. Postać: Emma Woodhouse Źródło: rozdział 10, s. 90
#18902 Emma
Nie ma nic bardziej pełnego uroku niż tkliwość serca. (…) Tego nie można z niczym porównać. Serce gorące i tkliwe w połączeniu ze szczerym, serdecznym sposobem bycia bardziej potrafią zjednać wszystkich niż najświatlejszy umysł na świecie, jestem o tym najgłębiej przekonana. Postać: Emma Woodhouse Źródło: rozdział 31, s. 276
#18903 Emma
(…) optymiści, choć zawsze spodziewają się więcej dobra niż to, które ich spotyka, nie okupują zawiedzionych nadziei odpowiednio głęboką depresją. Zapominają wkrótce o niepowodzeniu i znów ufnie patrzą w przyszłość. Źródło: rozdział 18, s. 150 Zobacz też: optymista
Emma Cytaty , Cytaty Emma, Cytaty o Emma