Franz-Kafka Cytaty
Tutaj można znaleźć i pobrać cytaty Franz-Kafka
Franz-Kafka Cytaty, myśli, aforyzmy, powiedzenia, zwroty
#48517 Franz-Kafka
Wszystkie bezsensowne przejawy naszego życia, zwłaszcza te najbardziej bezsensowne, dają się przecież uzasadnić. Naturalnie nie w pełni - na tym polega ten diabelski dowcip - lecz w stopniu wystarczającym, by się obronić przed uciążliwymi pytaniami.
#52429 Franz-Kafka
Nie rozumiem niczego jak należy i jestem przy tym całkiem mocny, lecz pusty. Niedawno, kiedy po raz nie wiadomo który i o tej samej zawsze godzinie wyszedłem z windy, przyszło mi na myśl, że moje życie złożone z dni, które włażą coraz głębiej, aż do drobiazgów, w uniform monotonii, przypomina zadanie karne, kiedy uczeń zależnie od swojej winy musi wypisać dziesięć, sto lub jeszcze więcej razy jakieś jedno, przynajmniej w powtórzeniu idiotyczne zdanie, tylko że w moim wypadku chodzi o karę określoną wyrokiem: „tyle razy, ile wytrzymasz.
#54641 Franz-Kafka
Czemu nie jestem na przykład szczęśliwą szafą w Twoim pokoju, szafą, która patrzy na Ciebie całą, kiedy siedzisz w fotelu czy przy biurku, albo gdy kładziesz się i śpisz.
#58223 Franz-Kafka
Zawsze pragnąłem dwudziestoma rękami naraz chwytać świat, i to nawet dla niesłusznego celu. To było mylne; czy mam teraz pokazać, że nawet jednoroczny proces nie zdołał mnie niczego nauczyć? Czy mam odejść jak człowiek niepojętny? Czy mam pozwolić, by mówiono o mnie, że na początku procesu chciałem go ukończyć, a teraz, na jego końcu znowu go zacząć? Nie chcę, by tak mówiono. Jestem wdzięczny za to, że dano mi na tę drogę tych półniemych, nierozumiejących panów i że mnie samemu pozostawiono, abym powiedział sobie o tym, co nieuchronne
#58537 Franz-Kafka
Nie chcę i nie potrzebuję też żadnej innej podzięki, jak tylko, byś mnie kochał. - Ciebie kochać? - pomyślał K. w pierwszej chwili, dopiero potem wpadło mu do głowy: - No tak, kocham ją.
#64543 Franz-Kafka
Istota ludzka, w gruncie rzeczy lekkomyślna, z natury podobna do unoszącego się w powietrzy pyłu, nie znosi żadnego skrępowania i nawet gdy sama sobie nałoży pęta, wkrótce jak szalona zacznie szarpać swe więzy i wreszcie mur, łańcuch oraz samą siebie rozerwie na strzępy. Budowa chińskiego muru
#65159 Franz-Kafka
Jeśli książka, którą czytamy, nie przebudzi nas niczym pięść, która uderza nas w głowę, po co zatem ją czytamy? Dobry Boże, bylibyśmy szczęśliwi również wtedy, kiedy nie mielibyśmy książek, a te książki, które czyniłyby nas szczęśliwymi, moglibyśmy pisać sami. Lecz tym, czego potrzebujemy, są te książki, które spadają na nas jak nieszczęście, które głęboko nami wstrząsają, jak śmierć kogoś, kogo kochamy bardziej niż siebie samych, jak samobójstwo. Książka musi być oskardem, aby przełamać morze lodu, które jest wewnątrz nas.
#68700 Franz-Kafka
Moja niezdolność myślenia, obserwowania, stwierdzania faktów, budzenia w sobie wspomnień, mówienia i współprzeżywania rośnie. Kamienieję, muszę to stwierdzić... Kryję się przed ludźmi nie dlatego, żebym chciał żyć spokojnie, lecz dlatego, bo spokojnie chcę pójść na dno.
#72240 Franz-Kafka
....chciałem gruntownie wyjaśnić na drodze dociekań, by wreszcie odzyskać swobodę ducha i móc się znowu radować spokojem i szczęściem codziennego życia.
#74893 Franz-Kafka
Względnie łatwo jest zaufać komuś, gdy jednocześnie się go kontroluje albo przynajmniej można kontrolować, może da się nawet zaufać komuś na odległość, lecz myślę, że z głębi jamy, a więc z wnętrza innego świata, niepodobna całkowicie obdarzyć zaufaniem kogoś z zewnątrz.
#76362 Franz-Kafka
Wahanie przed urodzeniem się. Jeśli istnieje wędrówka dusz, to ja nie jestem nawet na najniższym szczeblu. Moje życie jest tylko wahaniem przed urodzeniem się.
#79004 Franz-Kafka
Uważasz, że to co przyjaciele robią dla ciebie, za coś, co się samo przez się rozumie. Zresztą twoi przyjaciele, przynajmniej ja, robimy to chętnie. Nie chcę i nie potrzebuję innej podzięki, jak tylko, byś mnie kochał.
#81571 Franz-Kafka
Trudności na jakie napotykam, rozmawiając z ludźmi – na pewno dla ludzi niepojęte – mają źródło w tym, że moje myśli, lub trafniej treść mej świadomości, jest zupełnie mglista; że w tym wszystkim – jeśli chodzi tylko o mnie – spoczywam spokojnie i czasem zadowolony z siebie; a tymczasem rozmowa z ludźmi wymaga pointy, podtrzymania i powiązania, więc rzeczy, których mi brak. Nikt nie zechce przebywać ze mną w oparach mgły, a gdyby nawet zechciał, to nie potrafię przepędzić mgły z czoła, między dwojgiem ludzi ona zresztą rozwiewa się i nicestwieje.
#82109 Franz-Kafka
Jestem pod nieustannym gradem niepokojów. Czego chcę teraz, tego już nie chcę za chwilę. Gdy wszedłem już po schodach na górę, nie wiem jeszcze, w jakim będę nastroju, gdy wejdę do mieszkania. Muszę nagromadzić w sobie niepewności, zanim staną się one jakąś małą pewnością [...].
#82162 Franz-Kafka
Dla podejrzanego lepszy jest ruch niż spokój, bo ten, kto spoczywa, może każdej chwili, nie wiedząc o tym, znajdować się na szali wagi i być ważonym wraz ze swoimi grzechami.
#82917 Franz-Kafka
Człowiek nie piszący dziennika bywa w stosunku do czyjegoś dziennika w fałszywej sytuacji. Kiedy czyta na przykład w Dziennikach Goethego: „11 stycznia 1797. Przez cały dzień zajęty w domu robieniem rozmaitych porządków”, wówczas zdaje mu się, że sam nigdy jeszcze nie zdziałał tak mało w ciągu jednego dnia.
#86156 Franz-Kafka
(...) na razie przeszkadza mi jeszcze wszystko, czasem wydaje mi się nieomal, że tym, co mi przeszkadza, jest życia; jak mogłoby mi więc przeszkadzać wszystko inne?
#86971 Franz-Kafka
Strach przed obłędem. Dopatrywanie się obłędu w każdym uczuciu dążącym wprost, a spychającym wszystko inne w niepamięć. Jeśli tak, to czym jest nie-obłęd? Nie-obłęd znaczy tyle, co stać jak żebrak przed progiem u wejścia i gnić i paść. Ale P. i O. to wstrętni obłąkańcy. Muszą istnieć obłędy większe od swych ofiar. Natężanie się małych wariatów w ich wielkim obłędzie – oto, być może, źródło odrazy.
#88421 Franz-Kafka
- Bawi mnie to wszakże z tego powodu - rzekł K. - że pozwala mi przyjrzeć się od wewnątrz całej tej komicznej gmatwaninie, która w pewnych warunkach decyduje jednak o egzystencji człowieka.
#88837 Franz-Kafka
Wobec interesantów sekretarze są bezwzględni, wprawdzie ani odrobinę mniej niż wobec samych siebie, ale zupełnie tak samo. Właściwie bezwzględność nie jest niczym innym, jak żelazną dyscypliną w wykonywaniu swych obowiązków, a więc najdalej idącym uwzględnieniem życzeń, o jakich interesanci mogą marzyć.
Franz-Kafka Cytaty , Cytaty Franz-Kafka, Cytaty o Franz-Kafka