Ignacy-Borejko Cytaty
Tutaj można znaleźć i pobrać cytaty Ignacy-Borejko
Ignacy-Borejko Cytaty, myśli, aforyzmy, powiedzenia, zwroty
#3435 Ignacy-Borejko
Bądź dobra. Pamiętaj, że dobro na tym świecie zawsze zwycięża, szanuj to i poważaj, a sił swoich używaj zawsze w obronie prawości. Rób wszystko, jak możesz najlepiej, a resztę pozostaw Bogu, nawet człek święty nie uczyni nic ponadto. (…) Uczciwość nakazuje mi dodać (…) - że usłyszałaś przed chwilą cytat i to z kryminału Ellis Peters, Lauro. Źródło: Imieniny, op. cit.
#3436 Ignacy-Borejko
Cóż, jeśli idzie o mnie, czas matur powitałem z ulgą i radością. Cieszyłem się, że będę mógł wykazać się swą wiedzą. Źródło: Pulpecja, op. cit., s. 125. Zobacz też: matura, szkoła, wiedza
#3437 Ignacy-Borejko
Dobro życia polega nie na jego długości, lecz na użytku z niego. Źródło: Pulpecja, op. cit., s. 61. Zobacz też: dobro, życie
#3438 Ignacy-Borejko
Duma jest zawsze idiotycznym gestem, jeśli przyjąć punkt widzenia człowieka praktycznego. Źródło: Kwiat kalafiora, op. cit., s. 153. Zobacz też: duma
#3440 Ignacy-Borejko
Gdybyś przynajmniej, zamiast się uczyć, robiła coś pożytecznego! (...) Czytała Platona, poznała nowy język obcy... zrozumiałbym, doprawdy. Źródło: Pulpecja, op. cit., s. 145.
#3441 Ignacy-Borejko
Ileż to razy w życiu przekonywałem się, że rację mieli starożytni, przydając cnocie tak podstawowe znaczenie. Źródło: Pulpecja, op. cit., s. 81. Zobacz też: cnota
#3442 Ignacy-Borejko
(...) istnieje subtelna różnica między młodzieńczą swobodą a anarchią. Źródło: Pulpecja, op. cit., s. 175.
#3443 Ignacy-Borejko
Kiedy się żyje wśród tylu kobiet i dziewcząt (...) – człowiek ma wrażenie, że jest wiecznie skąpany w oceanie rozkołysanych sentymentów. Z jednej strony to bywa ożywcze. Ale z drugiej – męczące. Źródło: Imieniny, op. cit.
#3444 Ignacy-Borejko
Nie chcę liczyć lat, które mi pozostały. Może jest ich za dużo. A może mało. Ale co roku o tej porze dziękuję Bogu za ciebie. Opis: do żony. Źródło: Pulpecja, op. cit., s. 61.
#3445 Ignacy-Borejko
Nie lubię nagłych zwrotów akcji, nawet w powieściach. A cóż dopiero w życiu! Źródło: Pulpecja, op. cit., s. 121.
#3446 Ignacy-Borejko
Pecuniae oboediunt omnia, a ja umiem je zarabiać tylko w uczciwy sposób. Źródło: Kwiat kalafiora, op. cit., s. 153. Zobacz też: pieniądze
#3447 Ignacy-Borejko
Skup się (...) - oto moje ostatnie słowa, dopóki jestem jeszcze zdrów i przy rozumie. (...) Żyj tak, żebyś w żadnej minucie nie musiała się wstydzić tego, co czynisz. Postępuj tak, jakby przez cały czas patrzał na ciebie ktoś, kto cię kocha, szanuje i jest z ciebie dumny. Opis: do Laury. Źródło: Imieniny, op. cit.
#3448 Ignacy-Borejko
Spiritus movens jest to duch sprawczy, motor działania, sprężyna wydarzeń (...). Źródło: Sprężyna, op. cit., s. 9.
#3449 Ignacy-Borejko
Spiżowa zwięzłość. Zawrzeć istotę sprawy w minimalnej ilości słów – oto ideał wypowiedzi. Źródło: Imieniny, op. cit.
#3450 Ignacy-Borejko
Spory między wspólnikami – rzekł – dobre są tylko w takim stopniu, w jakim poprawiają perspektywy przedsięwzięcia. Niestety, jest naturą wszelkich sporów, że na ogół powodują destrukcję i bałagan. Źródło: Imieniny, op. cit.
#3451 Ignacy-Borejko
Tak nieznaczne są przejścia w gwałtownym upływie czasu – pisał Seneka. Ilekolwiek czasu upłynie, zbiera się w tym samym miejscu: wygląda jednako, tworzy jedną całość. Wszystko wpada w tę samą otchłań. Źródło: Pulpecja, op. cit., s. 61. Zobacz też: czas, Seneka
#3452 Ignacy-Borejko
Wartości etyczne (...) cechuje tajemnicza moc zobowiązania. Immanuel Kant nazywał tę moc imperatywem kategorycznym. Nikt mnie przecież nie zmusza do udzielania pomocy cierpiącemu. Lecz kiedy jej nie udzielę, przejdę obok odwrócę głowę – nastąpi jakaś kolosalna, nieodwracalna klęska. Nie tylko w człowieku, którego minąłem. We mnie także. Źródło: Pulpecja, op. cit., s. 81. Zobacz też: etyka, Immanuel Kant, pomoc, wartość
#3453 Ignacy-Borejko
Wszelka zwłoka w podjęciu decyzji uszczupla hipotetyczny okres trwania ich szczęśliwego małżeńskiego związku. Źródło: Imieniny, op. cit.
#3454 Ignacy-Borejko
Wydaje się, że wartości etyczne nie istnieją. Nie można zobaczyć, dotknąć, spróbować prawdy, honoru, sprawiedliwości. Nie występują w stanie wolnym w przyrodzie. Nie ma ich. Więc jak to się dzieje, że człowiek, on jeden ze wszystkich; istot żyjących, potrafi cierpieć czy nawet umrzeć za prawdę czy sprawiedliwość, za niewidzialny świat wartości? Źródło: Pulpecja, op. cit., s. 81. Zobacz też: honor, prawda, sprawiedliwość
Ignacy-Borejko Cytaty , Cytaty Ignacy-Borejko, Cytaty o Ignacy-Borejko