Jeffrey-Eugenides Cytaty
Tutaj można znaleźć i pobrać cytaty Jeffrey-Eugenides
Jeffrey-Eugenides Cytaty, myśli, aforyzmy, powiedzenia, zwroty
#51318 Jeffrey-Eugenides
O tym, że to jest prawda, wiemy tylko dlatego, że nam obu to się przyśniło. Na tym właśnie polega rzeczywistość. To sen, jaki śnią wszyscy razem.
#60717 Jeffrey-Eugenides
Rano tego dnia, kiedy samobójstwo popełniła ostatnia córka Lisbonów – tym razem była to Mary, która wybrała proszki nasenne, podobnie jak Therese – dwóch sanitariuszy przyjechało pod dom, wiedząc dokładnie, gdzie znajduje się szuflada z nożami, kuchenka gazowa i belka w przyziemiu, do której można przywiązać sznur.
#62591 Jeffrey-Eugenides
- Okno nadal było otwarte - mówił pan Lisbon. - Nie sądzę, żebyśmy w ogóle pamiętali, aby je zamknąć. Dopiero teraz zrozumiałem, że muszę zamknąć to okno, bo w przeciwnym razie zawsze już będzie z niego wyskakiwać.
#64031 Jeffrey-Eugenides
Jeśli w dzieciństwie nie masz szczęścia, dowiadujesz się o tym dopiero po latach. A wtedy już nie możesz myśleć o niczym innym.
#75286 Jeffrey-Eugenides
Trzymając mnie za rękę, aby nie stracić równowagi, bo drzewa i krzewy zaczęły tańczyć mu przed oczami, Lefty musiał pogodzić się z myślą, że świadomość była tylko biologicznym zbiegiem okoliczności. Chociaż nigdy nie był osobą religijną, teraz zdał sobie sprawę z tego, że zawsze wierzył w istnienie duszy, w siłę osobowości, która mogła przetrwać śmierć. Ale gdy jego umysł wciąż jeszcze się wahał, powoli ulegając uszkodzeniu w wyniku zwarcia, Lefty w końcu popatrzył na wszystko chłodnym okiem i doszedł do wniosku, tak kontrastującego z jego pogodą ducha, że mózg był taki samym organem jak wszystkie inne, i że gdy przestanie funkcjonować, on też przestanie istnieć.
#77625 Jeffrey-Eugenides
Ale powoli zaczynam pojmować kwestię normalności. Normalność nie była normalna. Nie mogła być. Gdyby normalność była normalna, nikt by się nią nie przejmował. Można by usiąść wygodnie i pozwolić jej się objawić. Ale ludzie - a zwłaszcza lekarze - mieli wątpliwości co do normalności. Nie byli pewni, czy dobrze się spisuje. I dlatego czuli, że powinni ją pobudzić.
#78427 Jeffrey-Eugenides
Powiem ci, co się dzieje, gdy ktoś cierpi na kliniczny przypadek depresji. Otóż mózg wysyła sygnał, że umiera. Mózg chorego na depresję wysyła ten sygnał, ciało go przyjmuje i po jakimś czasie myśli, ze też umiera. I wtedy zaczyna się wyłączać. Dlatego depresja boli, Madeleine. Dlatego jest fizycznie bolesna. Mózg myśli, że umiera, więc ciało też myśli, że umiera, a potem mózg to rejestruje i tak w kółko, jak w pętli sprzężenia zwrotnego. To właśnie się ze mną dzieje. To właśnie dzieje się ze mną każdej minuty każdego dnia. I dlatego nie odpowiadam, kiedy mnie pytasz, czy dobrze się bawiłem na prywatce.
#79249 Jeffrey-Eugenides
Wiedzieliśmy, że dziewczyny były naszymi bliźniakami, że wszyscy istnieliśmy w przestrzeni jak zwierzęta o identycznej skórze oraz że one wiedziały o nas wszystko, chociaż dla nas były nieprzeniknione.
#88860 Jeffrey-Eugenides
Patrzył na Madeleine. Może nie była wcale taka wyjątkowa. Była jego ideałem, lecz wczesną wersją, i wiedział, że z czasem się z tym pogodzi.
#90206 Jeffrey-Eugenides
Są książki, które przebijają się przez zgiełk świata, chwytają cię za kołnierz i opowiadają tylko o rzeczach najprawdziwszych.
#104296 Jeffrey-Eugenides
Madeleine przez całe życie próbowała go pokonać, ale bez skutku. Było to tym bardziej irytujące, że teraz już grała od niego lepiej. Ale gdy tylko wygrywała seta, Alton zaczynał ją zastraszać, zachowywać się złośliwie, kwestionować decyzje sędziego, aż w końcu robiła błędy. Madeleine martwiła się, że jest w tym coś symbolicznego, że jest skazana na życie zastraszonej przez mniej zdolnych mężczyzn.
#104301 Jeffrey-Eugenides
Problem tkwił w tym, że nie pozwoliła sobie rozkoszować się Dabneyem ani nawet go trochę wykorzystać. Musiała zachować się jak zwykła dziewczyna i wmówić sobie, że go kocha. Madeleine najwidoczniej potrzebowała uczucia. Nie aprobowała nic nieznaczącego, acz szalenie satysfakcjonującego seksu.
#105347 Jeffrey-Eugenides
Poczuliśmy do głębi, jakim więzieniem jest być dziewczyną, kiedy twój umysł jest zarazem aktywny i rozmarzony, lecz mimo to wie, jakie kolory do siebie pasują.
#115513 Jeffrey-Eugenides
aby być szczęśliwym, trzeba odnaleźć różnorodność w powtarzaniu, a aby pójść do przodu, należy wrócić do początku.
Jeffrey-Eugenides Cytaty , Cytaty Jeffrey-Eugenides, Cytaty o Jeffrey-Eugenides