Joanna-Chmielewska Cytaty
Tutaj można znaleźć i pobrać cytaty Joanna-Chmielewska
Joanna-Chmielewska Cytaty, myśli, aforyzmy, powiedzenia, zwroty
#15501 Joanna-Chmielewska
I oczywiście, wyjeżdżając, złośliwie nie zostawiał pieniędzy. I nawet tej prostej, elementarnej pociechy, żeby sobie coś kupić, Malwina nie mogła zaznać. Dwunastnica zwijała się jej w ósemki. Źródło: s. 19
#15502 Joanna-Chmielewska
Krowa ujrzała nagle przed sobą prawdziwego, żywego niedźwiedzia i przeraziła się tak śmiertelnie, że nawet zapomniała zaryczeć. Wybałuszyła oczy na Pafnucego i z przerażenia przestała przeżuwać. – Nie bój się – powiedział Pafnucy łagodnie. – Ja jestem dobry niedźwiedź i nie zrobię ci nic złego. Chciałem zobaczyć, co tu słychać, i zaprzyjaźnić się z wami. Usiadł grzecznie na trawie i czekał, aż krowa wróci do równowagi. Krowa była dosyć tępa i musiała długo myśleć, żeby zrozumieć, co Pafnucy powiedział. Wreszcie do niej dotarło. – Ale przecież ty jesteś dziki – powiedziała podejrzliwie. – Nic podobnego – zaprotestował Pafnucy stanowczo. – Wcale nie jestem dziki. Jestem pod ochroną.
#15503 Joanna-Chmielewska
Wycieczki – powiedział Pucek – to są takie strasznie wielkie stada ludzi, które przyjeżdżają do lasu i pchają się wszędzie, depczą wszystko, wyrywają i łamią. Ryczą, wrzeszczą i zostawiają po sobie tyle śmieci, że tego nawet nie można sobie wyobrazić. Wycieczka – oznacza nieszczęście.
#15504 Joanna-Chmielewska
Marzenie całej załogi statku, który się długo błąkał po oceanach. (…) Wystarczyłaby na wszystkich. Potęga. Wspaniały piec. Gdyby mnie miało coś kopnąć, wolałbym, żeby to był koń niż ona.
#15505 Joanna-Chmielewska
O zwłokach zawiadomił anonimowy informator, dzwoniący z automatu na pierwszej stacji benzynowej na autostradzie za Jankami, w kierunku Katowic. Dzwonił zaraz po wschodzie słońca, ledwo się rozwidniło, oznajmił, że TIR-y lecą, bo to poniedziałek, a zwłoki chyba świeże, rozjechane i płci żeńskiej. Kto chce, może je sobie zabrać.
#15506 Joanna-Chmielewska
– Pusto – zameldował jeden. – Czysto – poparł go drugi. Wielkie mi odkrycie. A czego się spodziewali? Karaluchów? Opis: o akcji antyterrorystów.
#15507 Joanna-Chmielewska
Koszulki w gołe tyłki, małpy, palmy i pikasy, barwy, od których przez wieki zęby ich bolały i nie wiem, dlaczego im przeszło, powiewające, rozkloszowane spodenki, fontazie, żabociki, falbanki, wory i farfocle wszelkiego autoramentu. Ubrali się w ten chłam dobrowolnie i jak zaczęli wyglądać? Nie powiem, bo ma to być utwór wytworny, w którym wyrażeń brutalnych należy unikać.
#15508 Joanna-Chmielewska
Zważywszy, iż zaistniało i pogłębia się zjawisko nie tylko szkodliwe, ale zgoła przerażające, zważywszy, iż przyczyną zjawiska jest absolutna paranoja, jaka opętała kobiety, zważywszy, iż skutek ich bezrozumnych szaleństw (w dodatku pozbawionych metody) rychło może okazać się zgubą ludzkości, czuję się zmuszona przeciwdziałać katastrofie bodaj słowem pisanym, skoro inaczej się nie da.
#15509 Joanna-Chmielewska
Był gotów na wszystko. Gdybym postawiła warunek, że wymaluje w czerwone kwiatki cały Pałac Kultury od góry do dołu, zapewne bez namysłu popędziłby po stosowną farbę.
#15510 Joanna-Chmielewska
(…) spowodowałam rewolucję w stoisku ze stanikami, buntując klientki informacją, że tych rzeczy nie kupuje się na oko, bo nie na oku się je nosi (…).
#15511 Joanna-Chmielewska
Franciszek Włókniewski był zdania, że wszystkim zawiaduje ręka boska, ręce boskiej należy jednak trochę pomagać.
#15512 Joanna-Chmielewska
– Ten facet – powiedziałam powoli i uroczyście – leżał u mnie pod szafą. Przeszło piętnaście lat… – Do tego stopnia nie sprzątasz? – zdziwiła się Alicja. – Nie. Nie leżał PRZEZ piętnaście lat, tylko przeszło piętnaście lat TEMU. Ile czasu leżał, nie wiem, chyba co najmniej kwadrans. – No, przez kwadrans nie zamiatać, to dość zrozumiałe… Źródło: s. 26
#15513 Joanna-Chmielewska
– Kurza ich parszywa, nie dojona, w galaktykę kopana, z wiaderkiem węgla kolczastym drutem przez most Poniatowskiego w te i nazad ganiana, zardzewiała morda! – ogłosił Zygmunt w przestrzeń.
#15514 Joanna-Chmielewska
– Uciekł – stwierdził Januszek z mieszaniną żalu i ulgi. – Znaczy, był żywy. – Od tych jej ryków uciekłby i nieżywy – mruknął Zygmunt.
#15515 Joanna-Chmielewska
Chleb z masłem można jeść i proszę mi tu nie wciskać plasteliny. Wskazane byłoby tylko pilnować, żeby masła nie było więcej niż chleba. Źródło: s. 70 Zobacz też: chleb, masło
#15516 Joanna-Chmielewska
Jeśli tylko czytam lub słyszę komunikat, że coś, przyrządzone zdrowotnie i odchudzająco, jest przepyszne, z całą pewnością do ust tego nie wezmę. Musi to być rzadkie świństwo. Źródło: s. 50
#15517 Joanna-Chmielewska
– Waldemar Dutkiewicz. Kto to jest, do diabła?! – Jak by ci tu powiedzieć… No, jeden taki. – Rzeczywiście, określiłaś go wyczerpująco, już wszystko o nim wiem. Opis: rozmowa Joanny i Barbary. Źródło: s. 15
#15519 Joanna-Chmielewska
Okropne rozczarowanie, bunt, rozwód, następne lata, nieufność i ostrożność, tęsknota do właściwego mężczyzny… Głupie próby i zniechęcenie. Wszystko to miałam za sobą, trafiłam nareszcie na obiekt, zdawałoby się, właściwy i rozdzielało mnie z nim życie, a może wcale nie życie, tylko charakter…
#15521 Joanna-Chmielewska
– (…) Coś mi się w tym wszystkim nie podoba. To, co tamten mówił… pan Zajrzał… – Co za pan i gdzie zajrzał? (…) – Nigdzie nie zajrzał, on się tak nazywa. (…) Nazywa się pan Zajrzał.
#15522 Joanna-Chmielewska
(…) Pozwolił sobie położyć na talerzu jeden taki zawijas, popatrzył na żonę i podjął męską decyzję. W zamiarze odkrojenia kawałka wbił w to widelec, pocisnął nożem i strumień gorącego tłuszczu trafił go prosto w oko. – Jezus Mario! – krzyknął. – Co to jest?! – Przypuszczam, że wszelki wypadek – odparła spokojnie pani Krystyna, wycierając sobie tłuszcz z włosów, bo również przystąpiła do jedzenia, tak jak jej mąż.
Joanna-Chmielewska Cytaty , Cytaty Joanna-Chmielewska, Cytaty o Joanna-Chmielewska