Kiedy-byłem-dziełem-sztuki Cytaty
Tutaj można znaleźć i pobrać cytaty Kiedy-byłem-dziełem-sztuki
Kiedy-byłem-dziełem-sztuki Cytaty, myśli, aforyzmy, powiedzenia, zwroty
#7119 Kiedy-byłem-dziełem-sztuki
– Alarm! Alarm! Rozległ się dzwonek. Dzieci zaczęły przeraźliwie krzyczeć, a ich krzyki wyrażały coś między lękiem, bo nie wiedziały, co się stało, a podnieceniem, że nareszcie coś się stało.
#7120 Kiedy-byłem-dziełem-sztuki
Co działo się wokół mnie? Jak długo to trwało? Ile łez, ile krzyków, ile cierpień oszczędził mi sen? Nigdy się nie dowiem.
#7121 Kiedy-byłem-dziełem-sztuki
– Czy jestem piękny? – Stworzyłem cię, żeby upiększyć świat. – Czy jestem piękny? – Daj spokój tym banałom. Nie chciałem, żebyś był piękny, byłbym cię uprzedził, chciałem żebyś był jedyny, dziwny, niepowtarzalny, całkiem inny! Co za upajający sukces! Gdybyś się zobaczył, mój drogi… – Proszę dać mi lusterko. – Jeszcze nie, za wcześnie. Nikomu nie wolno wchodzić do pracowni malarza. Nawet tobie! – Jak wyglądam, do czego jestem podobny? – Nie jesteś podobny do niczego znanego, ponieważ sztuka nie jest imitacją. Jesteś moim dziełem. Moją prawdą.
#7122 Kiedy-byłem-dziełem-sztuki
Do tej pory nie miałem żadnego wpływu na swoją egzystencję: zostałem poczęty przez nieuwagę i lekkomyślność, urodziłem się przez wypchnięcie, dorosłem dzięki zaprogramowaniu genetycznemu, słowem, biernie siebie znosiłem.
#7123 Kiedy-byłem-dziełem-sztuki
Fiona cały czas mówi do mnie Adam, bo imię Tazio usłyszała za późno. „Poznałam cię takiego, pokochałam cię takiego, nie chcę, żebyś był inny. Najwyżej kilka zmarszczek więcej i kilka blizn…”
#7124 Kiedy-byłem-dziełem-sztuki
– Gdybym był na pana miejscu, na pewno bym skoczył. Gdybym miał pański wygląd, wygląd tak… zniechęcający, skoczyłbym. Gdybym miał dwadzieścia lat, jak pan, to znaczy dwadzieścia lat, którym brak świeżości, które są jak nadpsute, skoczyłbym. Co pan umie robić? Ma pan jakiś talent? Wykształcenie, fach? – Nie. – Ambicję? – Nie. – To niech pan skacze.
#7125 Kiedy-byłem-dziełem-sztuki
Każdy z nas ma trzy formy życia. Życie materialne: jesteśmy ciałem. Życie umysłowe: jesteśmy świadomością. I życie dyskursywne: jesteśmy tym, co o nas mówią. Postać: Zeus Peter Lama
#7126 Kiedy-byłem-dziełem-sztuki
Kobieta nie szanuje cię bez ceremonii. Musi być kościół, tiul, gołębie, organy, prezenty, teściowa, drażetki, chusteczki, bankiety, goście, inaczej kobiety biorą nas za to, czym jesteśmy, czyli za zwykłych maniaków seksualnych. Bez pompy ceremonii nie odróżniłyby nas od pospolitego kochanka. Postać: Tazio Firelli
#7127 Kiedy-byłem-dziełem-sztuki
Ludzie utożsamiają to, o czym się mówi, z tym, co ma wartość, robi wszystko, żeby o nim mówiono, żeby nikt nie wątpił w jego wartość.
#7128 Kiedy-byłem-dziełem-sztuki
Melinda stała przede mną. Moje oczy wpadły w zasadzkę dekoltu i nie potrafiły się z niej wydostać. Miałem wrażenie, że twarz Melindy znajduje się wyżej niż księżyc.
#7129 Kiedy-byłem-dziełem-sztuki
– Młody przyjacielu, jedna jedyna rzecz dobrze by ci zrobiła: gdybyś przestał myśleć. – Sądzi pan, że nie jestem do tego zdolny? – Sądzę przede wszystkim, że to niepotrzebne.
#7130 Kiedy-byłem-dziełem-sztuki
– Młody przyjacielu, każdy z nas ma trzy formy życia. Życie materialne: jesteśmy ciałem. Życie umysłowe: jesteśmy świadomością. I życie dyskursywne: jesteśmy tym, co o nas mówią.
#7131 Kiedy-byłem-dziełem-sztuki
Na podium były trzy nagie młode kobiety, gdy tymczasem płótno przedstawiało pomidora. – Czy naprawdę widzi pan… to? – zapytałem – Co? – Pomidora. – Gdzie pan widzi pomidora? – Na pana płótnie. – To nie pomidor, głupku, to jest czerwień maciczna.
#7132 Kiedy-byłem-dziełem-sztuki
Następnie weszliśmy na węższe schody, gdzie malowane grubymi kreskami obrazy przedstawiały mojego gospodarza uprawiającego miłość ze wszystkimi zwierzętami, jakie istniały od stworzenia świata, nie wyłączając hipopotamów i jednorożca.
#7133 Kiedy-byłem-dziełem-sztuki
Nie ma nic bardziej względnego niż piękno. Jedna róża to piękno. Dziesięć róż to coś drogiego. Sto róż to nuda.
#7134 Kiedy-byłem-dziełem-sztuki
– Niech się pan z nimi pożegna, powie im, że samobójstwo to pańska decyzja, która nie ma z nimi nic wspólnego, że dziękuje im pan za czułość, że pan też myśli o nich czule, że nie powinni się za bardzo martwić, i takie tam zwyczajowe bzdety… A tak naprawdę kocha ich pan? – Kogo? – Rodziców. – Uczucia nie są moją mocną stroną.
#7135 Kiedy-byłem-dziełem-sztuki
Piąta… Jak miała na imię piąta? – Nie pamięta pan imienia swojej piątej żony? – Młody człowieku, nie znam ani jednego mężczyzny, który mając osiem żon, przypomniałby sobie na zawołanie imię piątej! Przez chwilę szukał w pamięci, zapalając dwa papierosy. Po jednym w każdej ręce. – Ach tak, Izabela… Arystokratka, smukła, jasnowłosa, erudytka. Tragiczny koniec. Umarła przygnieciona przez krowę. Postać: Zeus Peter Lama
#7136 Kiedy-byłem-dziełem-sztuki
– Powinieneś mnie słuchać i pozować nago. – Nie. – Nie będziesz wiecznie chodził w tych cudacznych spodenkach! – O ile wiem, myszka Miki nigdy nie zdjęła swoich majteczek. Opis: rozmowa Tazia Firelli z Zeusem Peterem Lamą.
#7137 Kiedy-byłem-dziełem-sztuki
Poszedłem za nim, nie żądając wyjaśnień, bo najlepszym sposobem otrzymania odpowiedzi od Zeusa Petera było niezadawanie pytań.
#7138 Kiedy-byłem-dziełem-sztuki
Przemierzając korytarze Pępinusa, gubiłem się w domysłach. Może Zeus chciał malować mierność? W takim razie byłbym doskonałym modelem.
Kiedy-byłem-dziełem-sztuki Cytaty , Cytaty Kiedy-byłem-dziełem-sztuki, Cytaty o Kiedy-byłem-dziełem-sztuki