Poeta jest jak książę przestrzeni i blasków, Który wyzywa burze, drwi z strzałów i sidła, Lecz na ziemię wygnany wśród szyderstw i wrzasków Nie może chodzić, bo mu zawadą są – skrzydła. Autor: Charles Baudelaire, Albatros; tłum. Bronisława Ostrowska
.