Maria-Kuncewiczowa Cytaty
Tutaj można znaleźć i pobrać cytaty Maria-Kuncewiczowa
Maria-Kuncewiczowa Cytaty, myśli, aforyzmy, powiedzenia, zwroty
#43361 Maria-Kuncewiczowa
Ani ambicja, ani sztuka, ani podróże, ani bogactwo - u ś m i e c h j e s t n i e z b ę d n y d o ż y c i a. Taki uśmiech, który z sytego serca płynie.
#64960 Maria-Kuncewiczowa
Sens słowa nie zawsze jest ten sam, głupie słowo może nabrać nadludzkiej powagi, jeżeli padnie w chwili, która na nie czeka.
#76168 Maria-Kuncewiczowa
Jutro lepiej, bo będzie pełnia. Jak cicho! Jak nieludzko! Jak dzwonią liście, woda jak żywa! Bóg zapomniał o ludziach, a ludzie o Bogu. Jak dobrze! Warto żyć dla tych nieludzkich i nieboskich godzin.
#84584 Maria-Kuncewiczowa
Oh doux printemps dautrefois, vers tes saisons vous avez fui pour toujours (O, słodka wiosno przeszłości, wraz z nią odszedłeś na wieki).
#87075 Maria-Kuncewiczowa
Poczciwy ty mój, czyż wyprowadziłam? Czyż to raczej nie przeszkadzałam im być ludźmi? Powiadasz: nietuzinkowych... Szkoda, właśnie szkoda, że nietuzinkowych. Przecież nie samotność jest przeznaczeniem człowieka! Czegóż więc koniecznie wydzierać się z tuzina?
#87125 Maria-Kuncewiczowa
Rzeczy wielkie sprawiają wielki kłopot. Ale i zbyt drobne rzeczy, takie jak kurz albo łzy, nie są dobre: odbierają blask gładkim powierzchniom. Więc otrzyj łzy i zetrzyj kurze, a pokój będzie między nami.
#93071 Maria-Kuncewiczowa
Traktowała go, jak gdyby przybywał z młodzieńczej próżni, z tego przedsionka życia, w którym nic się jeszcze nie rozgrywa oprócz przygotowań, buntów i nadziei.
#93220 Maria-Kuncewiczowa
Nie warto! Wszyscy oni, wszyscy jednacy. Który uroki rzuca, ręce, usta ma niezapomniane - ten zdradzi. U wiernego za to palce jak patyki i spojrzenie koźle. A serce? Serce mężczyzny zawsze nieprzychylne jest dla kobiety...Ja tobie mówię: jednemu życie warto ofiarować - sztuce.
#95735 Maria-Kuncewiczowa
Szły długie lata dobrego zdrowia, kwitnącego wyglądu, szumiących kanausowych halek, częstych, łatwych triumfów Roży nad męskimi żądzami. Polubiła tę grę - cierpienia mężczyzn podtrzymywały ją jak alkohol.
#96450 Maria-Kuncewiczowa
To wszystko było tak nieuchwytne, wieloznaczne: cudze rysy, wiersze, własna twarz... Róża męczyła się, miotana z fali na falę od pychy, od samouwielbienia do kompletnej rozpaczy.
#96554 Maria-Kuncewiczowa
Widzę światło...Widzę je i czuję,jak ono przenika moje ciało,żeby wyprowadzić duszę na spotkanie z Tobą,mój umarły mężu.
#96593 Maria-Kuncewiczowa
Michał miał czternaście lat. Miał czternaście moich najlepszych lat, które mu oddałam tak samo nieodwołalnie jak czoło i usta. (s.12)
#96773 Maria-Kuncewiczowa
(...) a w sercu Róży poruszała się przeklęta młodość. Ciągle żywa, ciągle gryząca, jak złe, nierozumne szczenię.
#99092 Maria-Kuncewiczowa
Ach,Jerzy,te moje listy do Ciebie coraz bardziej zmieniają się w korespondencję z sobą samą,w skrzypienie wierzby,która utraciła jeden pień i stała się kaleka.
#99971 Maria-Kuncewiczowa
Kiedy pośród ustabilizowanej sytuacji na horyzoncie zjawiła się szansa odmiennych wysiłków i osiągnięć, popadał w niepokój, póty tę szansę podchodził, osaczał, hipnotyzował, póki jej nie uchwycił. Jego żywot zatem składał się z szeregu krótkich, różnokierunkowych etapów, miał nerwowy fatalistyczny charakter włóczęgi.
#102213 Maria-Kuncewiczowa
To całe moje życie było takie nędzne jak ta historia z kawiorem! Siebie zadręczyłam i celu nie osiągnęłam. A wszystko przez zawziętość w tęsknocie niedorzeczną...
#102332 Maria-Kuncewiczowa
Zamyślała się, wznosząc oczy na portret męża. Dodawała po chwili: - Moje życie przecież już skończone... razem z nim. A teraz trzeba dosłużyć do czasu.
#106978 Maria-Kuncewiczowa
Ona potrafiła uszczęśliwić człowieka, którego ja kochałam. Ona, nie ja. Ja pojawiałam się jako intruz. I nagle nie wiedziałam, co mam ze sobą zrobić. Dokąd pójść. Teraz, gdy tamta sprawa właściwie się sama rozwiązywała, gdy mogłam mieć nadzieję, że on do mnie wróci, traciłam go naprawdę.
#106982 Maria-Kuncewiczowa
Usiadł naprzeciw i patrzył na mnie. Obserwowałam go spod uchylonych powiek. Ten mężczyzna mnie kocha, myślałam, i ja go kocham. Więc dlaczego nie umiem być z nim szczęśliwa... Bo nie chcę, aby podchodził za blisko, umiem go kochać tylko na wyciągnięcie ręki...
#107272 Maria-Kuncewiczowa
Co to znaczy: prawdę? Prawda co pięć minut jest inna. Dlaczego kłamstwo ma być gorsze od prawdy? Każdy kretyn i brutal mówi prawdę. To tylko kłamstwo jest inteligentne i miłosierne.
Maria-Kuncewiczowa Cytaty , Cytaty Maria-Kuncewiczowa, Cytaty o Maria-Kuncewiczowa