Markus-Zusak Cytaty
Tutaj można znaleźć i pobrać cytaty Markus-Zusak
Markus-Zusak Cytaty, myśli, aforyzmy, powiedzenia, zwroty
#38237 Markus-Zusak
Myślę, że się bał. Rudy Steiner bał się pocałować złodziejkę książek. Tak długo o tym marzył. Tak niewiarygodnie mocno ją kochał. Kochał ją tak bardzo, że już nigdy jej o to nie poprosił i zszedł do grobu, nie zaznawszy smaku jej ust.
#38303 Markus-Zusak
Ja naprawdę potrafię być wesoły. I przyjacielski. I sympatyczny. I życzliwy. A to dopiero początek wyliczanki. Tylko nie proście mnie, żebym był miły. Ta cecha nie ma ze mną nic wspólnego.
#38356 Markus-Zusak
Z nieznanych mi powodów umierający zawsze zadają pytania, na które znają odpowiedź. Może dlatego, że przed śmiercią muszą się upewnić, że jednak mieli rację.
#38562 Markus-Zusak
BYŁ SOBIE raz dziwny mały człowieczek, który podjął trzy ważne życiowe decyzje: 1. Zrobił sobie przedziałek po innej stronie niż wszyscy. 2. Zapuścił sobie mały kanciasty wąsik. 3. Postanowił, że zdobędzie władzę nad światem.
#38757 Markus-Zusak
Ludzie zauważają kolory dnia jedynie na jego początku i końcu, choć dla mnie jest oczywiste, że zmieniają się one z każdą chwilą, w całej mnogości odcieni i tonacji. Jedna godzina może się składać z tysięcy różnych barw. Woskowych żółcieni i chmurnych błękitów. Mrocznych ciemności.
#39169 Markus-Zusak
Po wszystkich ulicach miasta chodzili ludzie, ale nie mogłaby się czuć bardziej samotna, nawet gdyby na ulicy nie było nikogo.
#39532 Markus-Zusak
Kiedy śmierć pomnie przyjdzie - poprzysiągł sobie chłopiec - to dam jej pięścią po gębie. Osobiście byłem dość wzruszony. Takie szczeniackie maniery. Tak. Spodobało mi się to. Nawet bardzo.
#39608 Markus-Zusak
Okazja czyni złodzieja, ryzyko skłania do jeszcze większego ryzyka, chęć życia budzi do życia, a zadawanie śmierci powoduje coraz więcej śmierci
#40267 Markus-Zusak
Siedem. Rzucasz kostką, patrzysz, jak wypada siódemka, i już wiesz, że to nie jest normalna kostka. Mówisz, że to pech, ale ten pech był łatwy do przewidzenia. Ty go sprowadziłeś. Stół wyczuł to po twoim oddechu. Żyd od początku sterczał ci z kieszeni. W momencie rzutu już wiesz, że wypadnie siedem, że ta siódemka cię skrzywdzi. Wypada. Patrzy ci w oczy, dziwna i obmierzała, a ty się odwracasz, trzymając ją przy piersi. To tylko pech. Tak mówisz. Rzecz bez znaczenia. Chcesz w to uwierzyć, choć w głębi serca dobrze wiesz, że ten mały przedmiot zwiastuje odmianę losu. Ukrywasz Żyda. Płacisz cenę. Musisz, nie tak, to inaczej.
#40681 Markus-Zusak
Czuję się egoistą, wciąż opowiadając o sobie, o sobie, o sobie. O moich podróżach, o tym, co widziałem w 1942 roku. Z drugiej strony, jesteście ludźmi, więc obsesja na punkcie własnej osoby nie powinna być wam obca.
#41475 Markus-Zusak
W nonsensie całej wojny, ta historia miała głęboki sens. Kochał ją tak bardzo, że już nigdy jej o to nie poprosił i zszedł do grobu, nie zaznawszy smaku jej ust.( Rudy Steiner) Liesel nie mogła powstrzymać uśmiechu, kiedy wraz z Rudym Steinerem, swym najlepszym przyjacielem, rozkładała kawałki chleba na drodze. Kiedy skończyli, schowali się wraz z rowerami za świerkami. Ze złodzieja owoców stał się dawcą chleba. Jego jasne włosy mimo zmierzchu świeciły jak pochodnia. Słyszała, że burczy mu w brzuchu- a mimo to dawał ludziom chleb. Czy to były Niemcy? Hitlerowska Trzecia Rzesza? Łóżko Liesel było ciepłe i miękkie od jej zadowolenia.
#42067 Markus-Zusak
Przez całe lata widziałem mnóstwo młodych mężczyzn, którym zdawało się że atakują innych młodych mężczyzn. Ale tak nie było. Biegli prosto do mnie.
#42966 Markus-Zusak
Często próbuję pozbierać porozrzucane fragmenty piękna, które wtedy widziałem. Przedzieram się przez mój zbiór ludzkich historii.
#43280 Markus-Zusak
Rudy Steiner bał się pocałować złodziejkę książek. Tak długo o tym marzył. Ta niewiarygodnie mocno ją kochał. Kochał ją tak bardzo, że już nigdy jej o to nie poprosił i zszedł do grobu, nie zaznawszy smaku jej ust.
#44379 Markus-Zusak
Minęło dużo czasu, a ilość mojej roboty nie maleje. Mówię wam, ten świat to fabryka. Napędza ją słońce, ale rządzą ludzie. A ja trwam. Zbieram ich dusze.
#44941 Markus-Zusak
- No i jak Ci się podobało? Max uniósł głowę. W oczach miał wielki smutek i zdziwienie. - Widziałem gwiazdy. Spaliły mi oczy.
#44971 Markus-Zusak
Przejechała dłonią po pierwszej półce, słuchając szelestu, z jakim jej paznokcie dotykają kręgosłupa każdego z tomów. Brzmiało to jak muzyka lub tupot biegnących stóp. Użyła obu dłoni. Przyspieszyła. Jedna półka po drugiej. Zaśmiała się. Jej głos podszedł wysoko do gardła i rozszedł się po całym pokoju, a kiedy przestała się śmiać i stanęła pośrodku, spędziła długie minuty, patrząc to na półki, to na swoje palce
#46949 Markus-Zusak
Poczuła nagle, jak bardzo go kocha. Może zawsze go kochała? Możliwe. Nie mogła mówić, ale pragnęła, żeby ją pocałował. Chciała, żeby wyciągnął rękę i przytulił ją. usta, szyję, policzki. Czekała. Jej skóra tęskniła.
#47077 Markus-Zusak
- Gdybym wcześniej wiedział, coś bym ci dał - wierutne kłamstwo, bo nie miał niczego poza Mein Kampf, a nie chciał karmić parszywą propagandą nawet małej niemieckiej dziewczynki. To tak jakby jagnię dawało rzeźnikowi nóż.
#47378 Markus-Zusak
Gardzę sobą za wybieranie łatwych rozwiązań, noc po nocy. Nienawiść wzmaga się i wypełnia mnie. Uderza w duszę i rzuca ją na kolana, obok mnie. Ona zaś kaszle i dusi się, gdy moja własna nienawiść do siebie samego staje się przytłaczająca.
Markus-Zusak Cytaty , Cytaty Markus-Zusak, Cytaty o Markus-Zusak