Róża-Selerbergu Cytaty
Tutaj można znaleźć i pobrać cytaty Róża-Selerbergu
Róża-Selerbergu Cytaty, myśli, aforyzmy, powiedzenia, zwroty
#751 Róża-Selerbergu
A finał miłosnej epopei zapowiadał się tym bardziej atrakcyjnie, że poprzedzą go przelotne spojrzenia, ukradkowe uściski dłoni, listy kipiące uczuciami, pozostawione w rozmaitych skrytkach, i tajne spotkania w uroczych zakątkach pobliskiego rezerwatu rusałek… no, chyba żeby padało. Źródło: Róża Selerbergu, czyli romans psychodeliczny
#753 Róża-Selerbergu
Brokuł na talerzu Margerity otworzył parę zielonych ślepek i zmierzył ją podejrzliwym spojrzeniem. Źródło: Margerytka, czyli erotyk kulturystyczny
#754 Róża-Selerbergu
(…) brokuły na ogół mają lekko podejrzaną aparycję ufarbowanego kalafiora. Źródło: Margerytka, czyli erotyk kulturystyczny Zobacz też: brokuł, kalafior
#756 Róża-Selerbergu
– Czy wiesz, o piękna, że czerwień jest barwą miłości? – rzekł Ricky tkliwie do skarpetki. Odpowiedzi się nie doczekał, może dlatego, że skarpetki na ogół są mało rozmowne. Źródło: Róża Selerbergu, czyli romans psychodeliczny
#757 Róża-Selerbergu
– Jakiś mały gwałt, chłopcy? Brodaci, kosmaci i modnie uszargani „chłopcy” zmierzyli nieufnymi spojrzeniami matronę w zaawansowanej ciąży, nastolatkę w bryczesach i krasnoludzkich glanach oraz surową damę, wyglądająca jak nauczycielka dobrych manier w prywatnej szkole dla trolli. Na tych kawałkach twarzy, które były widoczne spod zarostu, odmalowało się głębokie zwątpienie. – Eeee… szefie, kiedy dziś świętego Bonawentury, no i… no, nie wypada gwałcić w święto – wykrztusił mniej brodaty, za to przyozdobiony pięknym zezem. Reszta drużyny zgodnie go poparła, że tak, jasne, oczywiście, jak tak można, nie wypada gwałcić w dzień tak poważanego patrona, jak święty Bonawentura… Źródło: Róża Selerbergu, czyli romans psychodeliczny Zobacz też: gwałt
#758 Róża-Selerbergu
Rinaldo von Selerberg skradał się między bujnymi krzewami róż herbacianych w zamkowym ogrodzie. Jego serce tłukło się rozpaczliwie w klatce jego… klatki piersiowej oczywiście. (…) Ricky czuł pierwsze młodzieńcze oczarowanie. (Te poprzednie były de facto zupełnie nieważne, przelotne i jak się właśnie okazało, nieprawdziwe). Kochał! Kochał! Ach, jak kochał… Nieco stresujący był fakt, że nie wiedział, kogo właściwie kocha, ale tak w ogóle stan wydawał się nawet dość przyjemny. Źródło: Róża Selerbergu, czyli romans psychodeliczny
#759 Róża-Selerbergu
– Kocham ja! – oznajmił z mocą Rinaldo (wciąż na klęczkach). – Jest moją jedyna miłością. Moją muzą, moim gołąbkiem, zdrowiem i pokojem, i przedpokojem oraz garderobą przy sypialni… – Czuł, że coś chyba nie tak idzie, wyciągnął więc oskarżycielsko palec w stronę ochmistrzyni. – Precz, stara kobieto! Nie nękaj kochanków, co pod jaworem składają głowy na róż posłaniu! Źródło: Róża Selerbergu, czyli romans psychodeliczny Zobacz też: garderoba
#760 Róża-Selerbergu
Lilith Lukrecja Astaroth na określenie „diabeł” odparłaby zjadliwie, że diabły występują w jasełkach, a jej rasę nazywa się „demonami”. Z kolei Leonardo de Vill radośnie przyznałby się do diabelstwa, nałożył pulsujące światełkami rogi i zaprosiłby nas na zimne piwo do pubu U Stalina. Może więc lepiej zostawić sprawę przynależności rasowej na kiedy indziej. Powszechnie uważa się, że diabły… demony… no, te istoty na D, żyją w piekle, czy może w Piekle – zależy to od indywidualnych zapatrywań religijnych danej osoby. W rzeczywistości jednak jedynym „piekłem” jest tam HELL, czyli Heurystyczna Ekspozytura Logiczno-Logistyczna, gdzie pracują Lill i Leo. Źródło: Diabli wzięli, czyli thriller okultystyczny Zobacz też: demon, diabeł
#761 Róża-Selerbergu
– Loussier – odezwała się Selerberg z przekąsem. – Czy ty chciałeś się ze mną bić, czy mnie obmacywać? Bo na razie ruszasz się jak mucha w miodzie. Obmacywać, pomyślał Renaud, leżąc na podłodze i licząc gwiazdy. Tfu! Co mu chodzi po głowie? Kretyn… – Mam cię zebrać szufelką? Nad chłopcem tkwiło surowe oblicze Margerity von Selerberg i para jej… jej… tych… – Masz… masz piękne… – usłyszał sam siebie i z ogromnym wysiłkiem usiłował wtłoczyć z powrotem ociekające mu z ust słowa. – Piękne tricepsy – jęknął. Margerita spłonęła rumieńcem jak polna różyczka. Źródło: Margerytka, czyli erotyk kulturystyczny
#762 Róża-Selerbergu
Łatwo mógł sobie wyobrazić jak ta… (…) ta Selerberg zrywa z niego ubranie i gwałci go tu na stole, publicznie… wśród półmisków z purèe ziemniaczanym i groszkiem z marchewką. Źródło: Margerytka, czyli erotyk kulturystyczny
#763 Róża-Selerbergu
Margerita, dysząc ciężko, wpatrywała się w drzwi, na których ciężkie hantle zostawiły całkiem wyraźne wgłębienie. Na Morganę, szkoda że nie trafiłam tego kretyna, pomyślała, ale natychmiast się poprawiła: kurcze, dobrze, że nie trafiłam, bo bym go zabiła. Źródło: Margerytka, czyli erotyk kulturystyczny Zobacz też: majtki
#764 Róża-Selerbergu
– Nie żyje? – wyszeptał Ricky, nachylając się nad nieruchomą Kamillea. Kiedy milczała, wydawała się dużo bardziej atrakcyjna. – A zamawiałeś zabójstwo? – Nie – bąknął chłopak. – No to nie zadawaj głupich pytań. Źródło: Wąż w lelijach, czyli dramat zaręczynowy
#766 Róża-Selerbergu
– (…) O czym ja mam z nią rozmawiać? – Ty nie masz z nią rozmawiać, tylko mieć dzieci – uświadomił go ojciec brutalnie, po czym, przypominając sobie własne odczucia sprzed dwudziestu lat, kiedy poznał swoją Wincente, dodał pocieszająco: – W końcu od czegoś są kochanki. Źródło: Wąż w lelijach, czyli dramat zaręczynowy Zobacz też: kochanka
#767 Róża-Selerbergu
– Ona przynajmniej ma na czym nosić stanik, w przeciwieństwie do niektórych obecnych tu osób. A tak przy okazji, przysłali ci już ten eliksir na powiększenie atrybutów, który onegdaj zamówiłaś? – ciągnęła Persefona, a w jej tonie czaiły się aluzje zakrwawionych ostrzy, trucizn i dołów ze skorpionami. – Czego? – najeżyła się Lawinia. – Cycków, Boyd, cycków – rzuciła Persefona niedbale, przewracając stronę. – Przepraszam, powinnam mieć na uwadze, żeby się do ciebie zwracać twoim językiem. Każdemu według potrzeb jego. Źródło: Margerytka, czyli erotyk kulturystyczny
#768 Róża-Selerbergu
Rita była solidnym kawałkiem kobiecości. Jej nie bałby się wziąć za rękę podczas spaceru. Albo objąć i spojrzeć w te błękitne oczy. I może nawet… pocałować? Renaud wstrząsnął się i spojrzał z konsternacją w dół. Do licha… Osiemnaście lat to naprawdę kłopotliwy wiek. Zdecydowanym ruchem sięgnął do kranu i zmienił prysznic z ciepłego na lodowaty. Źródło: Margerytka, czyli erotyk kulturystyczny
#769 Róża-Selerbergu
– To skandal! Po prostu skandal!!! – zagrzmiał Kaufmann. (…) Trawa na boisku była jasna, krótko przycięta, więc tym bardziej odcinało się od niej jaskrawozielone hasło, wypisane za pomocą sporej wielkości roślin, przypominających potargane anemony, z których wyrastały grube, poskręcane pędy, wyginające się w litery. LAWINIA BOYD TO DZIFKA – Ma pan racje – rzekła madame Flageolet. – Prawdziwy skandal, koniecznie musimy w tym roku położyć większy nacisk na ortografię. Źródło: Trick or flageolet, czyli Halloween eksperymentalne
#770 Róża-Selerbergu
– Tradycja… Tradycja… Najważniejsza jest tradycja – ciągnął Rufus w zamyśleniu. – Znaczy się ty dziedziczysz po mnie, ja wziąłem ten interes po tatusiu, a tatko po dziadku i… no, tradycja po prostu. Bo jak nie będzie tradycji, to nie będzie… – Tradycji – dopowiadał zrezygnowany Rinaldo von Selerberg (dla kolegów po prostu Ricky). Źródło: Róża Selerbergu, czyli romans psychodeliczny Zobacz też: tradycja
#771 Róża-Selerbergu
W twoich głębiach uczuciowych nawet mysz by się nie utopiła. Masz wrażliwość sztachety. Źródło: Margerytka, czyli erotyk kulturystyczny
#772 Róża-Selerbergu
– Wilkołąk – powiedziała Margerita z kamiennym wyrazem twarzy. – Wilkołak? – Ricky zamrugał nieco zdezorientowany. – Gdzie? – Tu. Skup się. Wilkołąk. – Wilkołak. – Wil-ko-łĄk!! – wrzasnęła Marge. – Której litery nie rozumiesz? – No, tej przedostatniej. – Wiedziałam… – Margerita westchnęła (…). Źródło: Wąż w lelijach, czyli dramat zaręczynowy Zobacz też: wilkołak
#773 Róża-Selerbergu
(…) znów sięgnęła do kartonika, wyciągając parę koronkowych majteczek. Były bezwstydnie skąpe – właściwie kawałek jedwabnej szmatki ze sznureczkami. Starsza pani von Selerberg wolałaby umrzeć, niż włożyć coś takiego. Młodsza zgodziłaby się umrzeć, ale po przymiarce. Źródło: Margerytka, czyli erotyk kulturystyczny
Róża-Selerbergu Cytaty , Cytaty Róża-Selerbergu, Cytaty o Róża-Selerbergu