Stanisław-Pagaczewski Cytaty
Tutaj można znaleźć i pobrać cytaty Stanisław-Pagaczewski
Stanisław-Pagaczewski Cytaty, myśli, aforyzmy, powiedzenia, zwroty
#5989 Stanisław-Pagaczewski
1 Trylogia Baltazar Gąbka 1.1 1. Porwanie Baltazara Gąbki 1.2 2. Misja profesora Gąbki 1.3 3. Gąbka i latające talerze
#5990 Stanisław-Pagaczewski
Bardzo, bardzo dawno temu Smok Wawelski był dość dziki. Wtedy pożerał ludziom krowy, owce, barany, a nawet kury i kaczki. Szkody czynił wielkie, więc pewien szewc imieniem Skuba postanowił go zgładzić. W tym celu podrzucił mu barana nadzianego jakimiś paskudnymi przysmakami w postaci smoły, siarki, pieprzu, papryki i tłuczonego szkła. Smok barana zjadł i strasznie się po tym przechorował. Takie miał pragnienie, że wypił wodę z Wisły i okolicznych stawów. Jego ryki było słychać aż do Puszczy Niepołomickiej, która daleko za grodem Kraka leży. Ale wyzdrowiał i odtąd nie bierze do pyska ani kawałka mięsa. Zmienił się tak, że ludzie go polubili. Z biegiem lat począł się ubierać na wzór ludzki, a także bardzo szybko nauczył się ludzkiej mowy. Postać: Barnaba Źródło: rozdział IV, Oberża „Pod Wesołym Karakonem”
#5991 Stanisław-Pagaczewski
– Bohater w szlafroku – zarechotał Smok, który, jak wiemy, odznaczał się Specjalnym poczuciem humoru. – Wyobrażasz sobie mój pomnik w tym stroju? Źródło: rozdział II, Łuna nad miastem
#5992 Stanisław-Pagaczewski
(...) każdy pies pragnie mieć własnego pana, którego mógłby kochać całym sercem i strzec przed niebezpieczeństwem. Źródło: rozdział I, Przerwane zebranie
#5993 Stanisław-Pagaczewski
Żyj i daj żyć innym, oto moja zasada. Postać: profesor Baltazar Gąbka Źródło: rozdział I, Przerwane zebranie
#5995 Stanisław-Pagaczewski
– Masz coś jeszcze w plecaku? – Suchary i szynka z żubra. Zrobić kanapki? Źródło: rozdział I, Bardzo długa noc
#5996 Stanisław-Pagaczewski
Są bowiem na świecie rzeczy, o których nie śniło się filozofom. – Chyba że po zjedzeniu zbyt wielkiej ilości szynki z żubra – mruknął półgłosem Wojtek. Źródło: rozdział I, Bardzo długa noc
#5997 Stanisław-Pagaczewski
– Właśnie, jak długo siedział pan w tej jaskini? – zainteresował się gitarzysta. – Z moich obliczeń wynika, że tysiąc dwieście lat – odparł profesor głosem tak naturalnym, jakby chodziło o dwa lub trzy dni. Źródło: rozdział I, Bardzo długa noc
#5998 Stanisław-Pagaczewski
Użycie określenia „człowiek” w stosunku do owego osobnika można uznać za nieścisłość. To, co stało na skraju szosy machając rękami, przypominało wprawdzie człowieka, lecz bynajmniej nim nie było. Bo czy można nazwać człowiekiem istotę posiadającą tylko jedną, i w dodatku drewnianą nogę, zamiast rąk dwa suche patyki, a zamiast nosa kawałek sękatej gałęzi? Ów dziwaczny stwór ubrany był w poszarpaną i pozbawioną guzików kapotę, na głowie zaś – o ile to można nazwać głową – miał stary, usiany dziurami kapelusz o nieokreślonym kolorze.
#113919 Stanisław-Pagaczewski
Uścisnąwszy dłoń starego górala, ruszyli w dalszą drogę. Mijając pagórek, w którym miały się kryć zbójeckie skarby, Rostworowski uśmiechnął się i rzekł do kolegi: - Moim zdaniem prawdziwe skarby tej ziemi, to wcale nie złoto, tylko te legendy, opowieści, bajki, które spisuję w naszej wędrówce. - Masz słuszność - powiedział malarz odrywając wzrok od wspaniałego widoku, jaki się przed nim roztaczał. - Ale nie tylko legendy, bo i ludzie, i góry, i te niezwykłe pejzaże. To wszystko, na co teraz patrzymy.. Po raz ostatni spojrzeli na halę z dymiącym szałasem i weszli w las.
Stanisław-Pagaczewski Cytaty , Cytaty Stanisław-Pagaczewski, Cytaty o Stanisław-Pagaczewski