Wacław-Hryniewicz Cytaty
Tutaj można znaleźć i pobrać cytaty Wacław-Hryniewicz
Wacław-Hryniewicz Cytaty, myśli, aforyzmy, powiedzenia, zwroty
#74109 Wacław-Hryniewicz
Myślę, że dla Ewangelii sytuacja dzisiejsza jest chyba bardziej korzystna niż w przeszłości. Wiele wartości odkrywamy na nowo po bolesnych doświadczeniach. Wiele duchowych wartości musiało szukać nowych przestrzeni, bo nie było dla nich miejsca w Kościele. Wracały drogą okrężną, poprzez różne nurty myśli humanistycznej, między innymi przez Oświecenie. Pomyślmy o prawach człowieka, o wolności wyznania, sumienia, religii. Prawdziwe wartości nie giną na zawsze. Szansa dla bardziej ewangelicznego chrześcijaństwa wydaje się dzisiaj większa. (W. Hryniewicz, Chrześcijaństwo nowych początków. Z ks. Wacławem Hryniewiczem OMI rozmawia Radosław Romaniuk, s. 4).
#75692 Wacław-Hryniewicz
Wierzę, że mimo wszystko dobro ma większą siłę niż zło. Patrząc na przemiany w świecie, ponaglani zagrożeniami i odchodzeniem ludzi od wiary, niech chrześcijanie zastanawiają się wspólnie nad utratą wiarygodności. Niech pytają: co sprawiło, że Ewangelia, ta najpiękniejsza Dobra Nowina, stała się nieprzekonywająca? Jaki obraz Boga ukazywaliśmy ludziom? Wspólny wysiłek pomoże nam przybliżyć się do siebie. Potrzeba do tego szacunku dla inności, dla wielości dróg do Boga i różnych sposobów urzeczywistniania chrześcijaństwa. Trzeba odejść od pokus władzy i wielkości. Stąd wypływają konsekwencje także dla innego sposobu rozumienia prymatu papieża, sprawy, która dzieli chrześcijan najbardziej. (W. Hryniewicz, Chrześcijaństwo nowych początków. Z ks. Wacławem Hryniewiczem OMI rozmawia Radosław Romaniuk, s. 6).
#76207 Wacław-Hryniewicz
Bóg jest tam, gdzie jest coś z dobra. Bóg codzienności - Bóg nie klerykalny ani nie klasztorny, lecz Bóg w ludziach, często bezbronny, poniewierany, kenotyczny, który potrafi pomniejszyć samego siebie i utożsamia się z najmniejszym z ludzi. (W. Hryniewicz, Chrześcijaństwo nowych początków. Z ks. Wacławem Hryniewiczem OMI rozmawia Radosław Romaniuk, s. 7).
#77634 Wacław-Hryniewicz
Każdy człowiek nosi w sobie niepowtarzalną tajemnicę własnego losu. W każdym żyje nadzieja i oczekiwanie na życie spełnione. Każdy ma prawo do wątpienia, które oczyszcza i pogłębia wrażliwość na tajemnicę istnienia. Wątpiący również należą do Boga. Do nich także zwraca się Chrystus: Przyjdźcie do Mnie wszyscy utrudzeni i obciążeni... (Mt 11,28). A więc także: Przyjdźcie do Mnie wszyscy wątpiący.... Ludzkich przeżyć, poszukiwań i zmagań nie da się sprowadzić do rytmu instytucjonalnych przemian w Kościele. Nie można ich mierzyć miarą definicji katechizmowych i utartych formuł teologicznych. W każdym człowieku dokonują się sprawy, które nie mieszczą się w ramach uchwał soborów i encyklik papieskich (s. 20).
#78358 Wacław-Hryniewicz
Twórczy potencjał chrześcijaństwa to przede wszystkim moc ukryta w Ewangelii, Dobrej Nowinie. W niej trzeba szukać nie odkrytych jeszcze możliwości. (W. Hryniewicz, Chrześcijaństwo nowych początków. Z ks. Wacławem Hryniewiczem OMI rozmawia Radosław Romaniuk, s. 7).
#80914 Wacław-Hryniewicz
(...) Głosząc dzisiaj takie poglądy, teolog będzie narażał się na zarzuty, gdyż wykraczają one poza tradycyjny nurt kościelnego nauczania. Niektórzy uznają go za heretyka. Warto być tego rodzaju heretykiem, który próbuje odszukiwać zapomniane prawdy chrześcijaństwa. (W. Hryniewicz, Chrześcijaństwo nowych początków. Z ks. Wacławem Hryniewiczem OMI rozmawia Radosław Romaniuk, s. 8).
#86907 Wacław-Hryniewicz
To, co zdołałem przedstawić w tej książce, pozostanie jedynie wprowadzeniem do dalszych dociekań i zachętą do ich podejmowania. Jest to również zachęta dla naszych polskich filozofów religii, którzy nie odważają się debatować nad tego rodzaju trudnymi i kontrowersyjnymi problemami. A szkoda! Można jedynie pozazdrościć, że są w świecie filozofowie religii podejmujący z rozmachem i swobodą ducha krytyczną refleksję nad tradycyjną doktryną piekła i nie stroniący od stawiania śmiałych hipotez (s. 275).
#87044 Wacław-Hryniewicz
Człowiek nie ma mocy rozporządzania Bogiem, który w swych zbawczych inicjatywach pozostaje zawsze suwerenny, nieograniczony i niewyczerpalny. Z istoty swej jest miłością (zob. 1 J 4,8.16), zaś Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest, (...) we wszystkim pokłada nadzieję (1 Kor 13,4.7). Pawłowy hymn o miłości natchniony został światłem pochodzącym z Boskiego praźródła (s. 75-76).
#88677 Wacław-Hryniewicz
Już socynianie (...) wykazywali, iż jest absurdem, by Bóg był zagniewany na wieki i karał skończone grzechy stworzeń nieskończonymi karami. Jaka miałaby z tego wynikać chwała Boża? (s. 112).
#88879 Wacław-Hryniewicz
Chrześcijanin nie musi wierzyć w diabła, gdyż jest on uosobieniem zła i nieszczęścia. Dlatego wiara w diabła, nie znalazła nigdy miejsca w chrześcijańskim wyznaniu wiary. Adresatem wiary jest sam Bóg i Jego zbawcze dzieło dokonane przez Chrystusa. W sensie ścisłym wierzyć można tylko Bogu i w Boga. Taka wiara jest jednocześnie zaufaniem (s. 93-94).
#88946 Wacław-Hryniewicz
Jeżeli każda osoba ma świadomie i dobrowolnie opowiedzieć się za Bogiem, pojawia się pytanie co z tymi, którzy nie zdołali tego uczynić za życia doczesnego lub nigdy nie mieli sposobności do podjęcia takiej decyzji, jak to ma miejsce choćby w przypadku dzieci lub ludzi upośledzonych umysłowo. Zwolennicy powszechnego zbawienia dopuszczają możliwość podjęcia takiej decyzji po śmierci, wbrew twierdzeniom tradycyjnej eschatologii (s. 30).
#89366 Wacław-Hryniewicz
Pytanie o nadzieję powszechnego zbawienia jest pytaniem dotyczącym także samego Boga. On sam wysuwa się na pierwszy plan. Ten, który miłuje swoje stworzenia, wie najlepiej, jaka droga prowadzi do ocalenia. Trzeba pozostawić Mu wolność działania i wraz z Nim spodziewać się, iż pojedna ze sobą wszystkich i wszystko. Nadziei tej nie wolno uwięzić w żadnym systemie doktrynalnym. Przejawia się w niej cały dramatyzm sprawy Boga z ludźmi i ludzi z Bogiem. Oddając pierwszeństwo sprawie Boga i ufając Mu, wierzący wyzwala się tym samym od egoistycznej troski jedynie o siebie samego. Może modlić się i zmagać całą siłą ducha o to, aby wszyscy byli zbawieni. W zmaganiu tym sam Bóg jest rzeczywiście po jego stronie (s. 127).
#89622 Wacław-Hryniewicz
Po oficjalnym potępieniu przez Kościół teologicznych błędów Orygenesa, przeciwnicy przestali w ogóle czytać jego pisma i powtarzali stereotypowe zarzuty o ich nieortodoksyjnym charakterze. Zwolennicy czytali go natomiast w skrytości lub wykorzystywali jego poglądy uznając je za własne. Sam św. Hieronim z jednej strony oskarżał go o herezje, a z drugiej przekładał obszerne fragmenty jego komentarzy i traktował je jako swoje własne. Warto zadumać się nad tym faktem chrześcijańskiej starożytności, z jej mentalnością jakże odmienną od dzisiejszej (s. 57-58).
#91000 Wacław-Hryniewicz
Ekumenizm jest drogą do pojednania. Dzięki niemu można już teraz odczuć błogosławieństwo dialogu - uczymy się większej otwartości. Dzięki niemu stajemy się nie mniej, ale bardziej chrześcijanami. Wciąż podzieleni, tym boleśniej odczuwamy anomalię i skutki podziału. Pogłębia się w nas poczucie solidarności i wzajemnej przynależności. Błogosławiony niech będzie Bóg, że pozwolił nam żyć w czasach, kiedy coraz więcej wierzących z różnych Kościołów otwiera się na wielką i świętą ideę pojednania! (s. 13).
#91436 Wacław-Hryniewicz
Jürgen Moltmann napisał we wstępie do swojej Chrześcijańskiej eschatologii, że nigdy nie pojmował teologii jako obrony kościelnych doktryn i dogmatów, lecz jako wyprawę do nieznanych miejsc i lądów, jako przygodę odkrywania nowych myśli i idei. Bliskie jest mi takie rozumienie teologii. Jest w nim tchnienie wolności i twórczej swobody, charakteryzującej również rosyjską myśl religijną, której poświęciłem sporo lat swojego życia. Rosyjski filozof, Nikołaj Bierdiajew, pisał przed laty, iż przyszłe chrześcijaństwo będzie chrześcijaństwem wolności ducha (s. 18).
#92847 Wacław-Hryniewicz
Dramatem ekumenii, także w naszym kraju, jest to, że szybko powszednieją nam wszelkie gesty życzliwości, wyciągniętej dłoni, zrozumienia i przyjaźni Kościołów. O postępie wielkiego dzieła pojednania nie decydują jedynie debaty doktrynalne ani pracowicie uzgadniane dokumenty, ale przede wszystkim sami wierzący ludzie, którzy wewnętrznie się przemieniając, wnoszą tę przemianę w życie całego Kościoła Chrystusa. Proces pojednania jest trudny, wymaga bowiem umiejętności wzajemnego zrozumienia, tolerancji, otwartości, współczucia i rezygnacji. Trud ten przynosi jednak radość. Jest szkołą wrażliwości i miłosierdzia. W szkole tej trzeba pozostać do końca życia. Pojednanie leczy to, co zostało zranione. Przywraca godność i nadzieję. Pojednania uczymy się w drodze, praktykując je na co dzień (s. 14).
#96536 Wacław-Hryniewicz
Nie jestem od obrony dogmatów i oficjalnych doktryn. Cenię je, kiedy tchnie z nich mądrość Ewangelii. Dostrzegam potrzebę ich rewizji, kiedy kłócą się z głębokimi intuicjami innych wyznań chrześcijańskich i odczuciami ludzi myślących. Teologię poszukującą można tworzyć jedynie w poczuciu wewnętrznej wolności, w formie propozycji i zachęty do osobistego myślenia. Twórcza wyobraźnia i śmiałe myślenie są zbyt mało doceniane w Kościele i w teologii. Często odnosi się wrażenie, że teologia jest jak twierdza obronna, której niepodobna zdobyć, w której można się co najwyżej zamknąć i bronić do upadłego. Nie jestem zwolennikiem takiej teologii. Jest ona sprzeczna z chrześcijańską nadzieją. Zbyt łatwo przeobraża się w ideologię (s. 19).
#96806 Wacław-Hryniewicz
Nadzieja powszechnego zbawienia jest wyzwaniem dla zwolenników doktryny wiecznego potępienia, którzy czynią wiele, aby przedstawiać ją mimo wszystko jako przesłanie zgodne z Dobrą Nowiną (Ewangelią!) Chrystusa. W rzeczywistości jest to zła nowina, przeciwko której buntuje się wielu myślących ludzi. Wierzą oni w Boga miłującego i ocalającego zagubionych. Doktryna ucząca o Bogu, który nie chce, lub nie może, ocalić wszystkich i dopuszcza wieczną mękę skłoniła wielu ludzi do odejścia od wiary chrześcijańskiej w stronę ateizmu, satanizmu i nihilizmu. Stała się przyczyną wielu duchowych tragedii życiowych (s. 16-17).
#97331 Wacław-Hryniewicz
Moja tożsamość wyznaniowa nie może stać się źródłem cierpienia dla drugiego człowieka. Kiedy tak się dzieje, sprzeniewierzam się swojej własnej tożsamości religijnej i chrześcijańskiej, która wychowuje mnie do otwartości, rozumienia, wrażliwości i pamięci o drugich (s. 25).
#98083 Wacław-Hryniewicz
Kto nie ma odwagi zakwestionować pewnych słów Biblii o Bogu, tego nie przekonają żadne argumenty ani doświadczenia innych ludzi. Kto uważa, że każda wypowiedź i każdy opis biblijny jest w równej mierze nieomylny i prawdziwy, ten nie zmieni swego przekonania o zbawieniu jednych i wiecznym potępieniu innych (s. 124).
Wacław-Hryniewicz Cytaty , Cytaty Wacław-Hryniewicz, Cytaty o Wacław-Hryniewicz