Cytaty o ciemności
Cytaty o ciemności, Myśli, aforyzmy, powiedzenia
#862 Marta-Kapelińska
wrośniesz we mnie prośbą przychylnym podaniem otworzysz się raną białego tunelu który prowadzi w ciemność Źródło: Martwy sezon
#12315 Wojciech-Tochman
Będzie rysował Leonard, jej syn. Jego urodziła pierwszego, potem jeszcze trzech. Ale najpierw matka musi wyjść z ciemności, w której wtedy została. Z której oni w inną ciemność wybiegli.
#38380 Cassandra-Clare
Znasz to uczucie, kiedy czytasz książkę i wiesz, że to będzie tragedia, czujesz, że nadciąga ciemność i zimno, widzisz, że sieć zaciska się wokół postaci, które żyją na jej stronicach. Ale jesteś przywiązany do tej historii, jakbyś był wleczony za powozem, nie możesz się go puścić ani zmienić kierunku.
#38641 Terry-Pratchett
Światło wierzy, że przemieszcza się szybciej od wszystkiego, ale się myli. Nieważne, jak szybko pędzi, zawsze odkrywa, że ciemność dotarła na miejsce wcześniej i już na nie czeka.
#39161 Richelle-Mead
Chmury ponownie zakryły księżyc i wszystko przykryła ciemność. Przez chwilę, gdy patrzyłam w dół i zdałam sobie sprawę, że wszystko skończone, chciałam rzucić się za nim, bo z pewnością nie było mowy żebym mogła teraz żyć dalej.
#40181 Krzysztof-Kamil-Baczyński
Nie pokochany, nie zabity Nie napełniony, niedorzeczny, Poczuję deszcz czy płacz serdeczny, Że wszystko Bogu nadaremno. Zostanę sam. Ja sam i ciemność. I tylko krople, deszcze, deszcze Coraz to cichsze, bezbolesne.
#40410 Joanne-Kathleen-Rowling
- Diabelskie sidła, diabelskie sidła... Co mówiła profesor Sprout?... Że to lubi ciemność i wilgoć... - Więc zapal coś! - wykrztusił Harry. - Tak... no jasne... ale tu nie ma drewna! - krzyknęła Hermiona, wykręcając sobie ręce. - CZY TY ZWARIOWAŁAŚ? - zawył Ron. - JESTEŚ CZARODZIEJKĄ CZY NIE?
#40839 Carlos-Ruiz-Zafón
[...] problemy są jak karaluchy [...]- Póki kryje je ciemność, wcale się nie boją, ale wystarczy poświecić, a natychmiast się spłoszą i pierzchną.
#44097 Kevin-Brooks
,, Światło, ciemność, nienawiść, złączone serca … coś, co nigdy nie dojrzało. Nie ma jutra. Nie ma wczoraj. Tylko bicie serca…
#44714 Alexandra-Bracken
Marzenia kończyły się zawodem, a ciągłe rozczarowania sprawiały, że pojawiało się przygnębienie, z którego trudno było się otrząsnąć. Lepiej już było żyć w szarości, niż zostać pochłoniętym przez ciemność.
#46006 Olga-Tokarczuk
Wszyscy umrzemy i powinniśmy się na to przygotować, powinniśmy powołać stowarzyszenia wspierające umieranie i ufundować szkoły, aby się tego nauczyć, żeby chociaż ten ostatni raz nie popełnić już błędu. Należałoby to ćwiczyć na lekcjach wuefu, jak umierać, jak osuwać się łagodnie w ciemność, jak tracić przytomność i jak schludnie wyglądać w trumnie.
#53708 Sarah-Dessen
To właśnie jeden z uroków nocy. Sprawy, które w świetle dnia wydają się dziwaczne, gdy minie pewna godzina, przestają takie być. Zupełnie jakby ciemność wszystko wygładzała, zmieniała.
#54804 Carlos-Ruiz-Zafón
Problemy są jak karaluchy - póki kryje je ciemność, wcale się nie boją, ale wystarczy poświecić, a natychmiast się spłoszą i pierzchną.
#55360 Sean-Howe
Na początku Marvel stworzył Zagrodę i Styl. Zagroda nie miała formy i istniała w pustce; ciemność padła na lica Rysowników. I Duch Marvela zstąpił na oblicza Scenarzystów. I rzekł Marvel: Niech się stanie Fantastyczna Czwórka. I stała się Fantastyczna Czwórka. I ujrzał Marvel, że była dobra. - Stan Lee.
#57337 Andrzej-Sapkowski
Leżeli nieruchomo wśród rozburzonej pościeli, wśród dreszczu, wśród parującego ciepła i wygasającego szczęścia, wśród milczenia a dookoła kłębiła się niewyraźna ciemność, przesycona zapachem nocy i głosami cykad.
#57556 Patrick-Ness
Wzbierało w nim koszmarne uczucie, zmieniające wszystko wokół w ciemność, sprawiające, że wszystko wydawało się takie ciężkie, wręcz niemożliwie, jakby wymagano od niego, by gołymi rękami uniósł górę, i nie pozwalano mu odejść, póki wreszcie tego nie zrobi.
#72776 William-Shakespeare
Gdyby nie ciemność, co mi twarz maskuje, Widziałbyś na niej rozlany rumieniec, Po tym, co z ust mych słyszałeś tej nocy.
#76100 Ursula-K-Le-Guin
- Jesteś młoda - odparł chrapliwym altem Manan. - A może... może po prostu się boją, maleńka. Przecież to nie ich dziedzina. Twoja. Kiedy tam wchodzą, grozi im niebezpieczeństwo. Każdy śmiertelnik lęka się Bezimiennych. Arha milczała, lecz oczy jej rozbłysły. Jeszcze raz Manan ukazał jej nowy sposób widzenia pewnych spraw. Tak wspaniałe, zimne, potężne wydawały jej się zawsze Thar i Kossil, że nie wyobrażała sobie, by mogły się czegoś bać. Lecz eunuch miał rację. Lękały się tamtych miejsc i sił, których Arha była częścią, do których należała. Bały się wejść w ciemność, by nie zostały pożarte.
#76378 Rachel-Cohn
To jest moja wewnętrzna ciemność, z którą powinnam walczyć, i nie ma ona nic wspólnego z niemożnością widzenia.