Cytaty o śmierci
Cytaty o śmierci, Myśli, aforyzmy, powiedzenia
#4284 Kazimierz-Kutz
Możecie sobie krzyczeć. Boicie się o własną skórę. Przyszliście jak do bandyty, z teatrem waszym, z kampanijną wielką armatą, a ta kobieta wybrała honorowe wyjście i strzeliła do siebie. To śmierć przeciwko waszym fantazjom politycznym! Prowokacja wobec Blidy jest tragedią całego Śląska. Opis: podczas debaty podczas powołania komisji śledczej ws. śmierci Barbary Blidy Źródło: tvn24.pl
#4509 Marian-Hemar
Taki gęsty cień od niej pada, Tak tu nieprzenikniony, Jakby jakieś ogromne światło świeciło z tamtej strony. Źródło: Na śmierć Zobacz też: śmierć
#4530 Dziady-dramat
Ależ bo różne są śmierci rodzaje: Jedna śmierć jest pospolita. Śmiercią tą starzec, kobieta Dziecię, mąż, słowem, tysiące Ludzi umiera co chwila. (…) Ale jest straszniejsza druga, Bo nie umarza od razu, Powolna, bolesna, długa: Śmierć ta dwie społem osoby ugodzi, Lecz moje tylko zabija nadzieje Drugiej bynajmniej nic nie szkodzi. (…) Jeszcze rodzaj śmierci trzeci: Śmierć wieczna, jak Pismo mówi. Biada, biada człowiekowi, Którego ta śmierć zabierze! Postać: Pustelnik – Gustaw Opis: Gustaw mówi o śmierci naturalnej, nieszczęśliwej miłości i potępieniu duszy.
#4763 Maria-I-Stuart
Skąd mam mieć pewność, że nie sfałszowano mojego pisma, by na tej podstawie skazać mnie na śmierć? Opis: gdy jej korespondencję przedłożona została sądowi nie w wersji oryginalnej, lecz jedynie w formie kopii Źródło: Curt Riess, Procesy, op. cit., s. 90.
#4831 Pismo-Święte-w-Przekładzie-Nowego-Świata
Dlatego jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech — śmierć, i w taki sposób śmierć rozprzestrzeniła się na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli. Źródło: Rz 5:12
#4892 Technokracja
Wszyscy to mówią, wszyscy to wiedzą: wojny o ropę będą jutro wojnami o wodę. W rzeczywistości wojny o wodę już się toczą. To podbój, ale najeźdźcy nie zrzucają bomb, ani nie desantują żołnierzy. Ci technokraci, którzy podporządkowują biedne kraje podróżują po cywilnemu i wymuszają prywatyzację, albo śmierć. Autor: Eduardo Galeano
#5307 Motta-dzieł-literackich
Żaden człowiek nie jest samotną wyspą; każdy stanowi ułamek kontynentu, część lądu (…) śmierć każdego człowieka umniejsza mnie, albowiem jestem zespolony z ludzkością. Dlatego nigdy nie pytaj, komu bije dzwon; bije on tobie. No man is an Island, intire of it selfe; every man is a peece of the Continent, a part of the maine; if a Clod bee washed away by the Sea, Europe is the lesse, as well as if a Promontorie were, as well as if a Mannor of thy friends or of thine own were; any mans death diminishes me, because I am involved in Mankinde; And therefore never send to know for whom the bell tolls; It tolls for thee. (ang.) Autor motta: John Donne, Medytacja XVII Autor dzieła: Ernest Hemingway, Komu bije dzwon
#5332 Chuck-Palahniuk
Nasza śmierć – coś gorszego niż zawalenie oceny na semestr, aresztowanie przez policję czy zrobienie dziecka partnerce z balu – to może być największa i totalnie niezmywalna plama, jaką można dać w życiu.
#5346 Chuck-Palahniuk
Żyjemy i umieramy, a cała reszta to tylko złudzenie. Całe to gadanie o uczuciach i wrażliwości to jedno wielkie kurze łajno. Zmyślone, subiektywne, emocjonalne brednie. Nie ma duszy. Nie ma Boga. Są tylko decyzje, choroby i śmierć.
#5412 Katarzyna-Nosowska
Człowiek w naszych czasach walczy z rzeczami, z którymi nie powinno się walczyć, bo są nieuchronne. Istnieje ogromna presja, żeby być sprawnym i megaestetycznym. A starość, tak zresztą jak śmierć, po prostu jest. Buddyści twierdzą, że jeżeli jesteśmy w stanie zawalczyć z jakimś problemem, to powinniśmy to zrobić, natomiast jeśli nie da się z czymś walczyć, to trzeba przestać o tym myśleć, bo to nie ma sensu.
#5421 Katarzyna-Nosowska
Ludzie w tej pogoni za władzą, pieniędzmi czy sławą uciekają od samych siebie, boją się refleksji nad śmiercią, ostatecznością, tym, czy są na to przygotowani, czy się boją. A przecież śmierć to jedyna rzecz, która tak naprawdę nam się przydarzy. Zobacz też: śmierć
#5480 Przedwiośnie
Moja matka umarła nie z biedy i nie z bicia, i nie z samych chorób, lecz z tęsknoty za Polską. Mój ojciec... Mój ojciec i moja matka! A wy, wielkorządcy, coście zrobili z tego utęsknienia umierających? Katownię! Biją! Biją na śmierć w więzieniach! Katują! Policjant uzbrojony w narzędzie tortur - to jedyna ostoja Polski! Opis: Rozmowa z Szymonem Gajowcem o rodzicach i o tęsknocie za Polską Postać: Cezary Baryka
#5495 Przedwiośnie
Rewolucja – nauczał ducha matki – jest to konieczność, wyższa ponad wszystko. Jest to prawo moralne. Poprzez dziesiątki setek lat ludzie nieszczęśliwi byli przez uprzywilejowanych deptani, ciemiężeni, wyzuwani ze wszelkiego prawa. Iluż to wskutek tego bestialskiego prawa panowania uprzywilejowanych nad wyzutymi ze wszelakiego prawa poniosło śmierć z chorób, z nędzy, z katuszy przymusowego ubóstwa, w udręczeniach, w jarzmie służby! Opis: o rewolucji i o ludziach deptanych przez uprzywilejowanych. Postać: Cezary Baryka
#5515 Przedwiośnie
Zabici są jak psy, za jakąś pierworodną winę – rzuceni są do rowów jak psy! Praca ich życia na nic się nie zdała. Nie wiedzieli, że zarabiają na karzącą śmierć. Życie ich całe było jakowąś śmieszną pomyłką, krwawym nieporozumieniem. Opis: o swoich rodzicach. Postać: Cezary Baryka
#5524 Przedwiośnie
Laura: Czarusiu! Czarusieńku! Czarnoksiężniczku mój! Jesteś dziś piękny. Jesteś przepiękny. Włosy masz wytwornie ufryzowane. Jesteś zgrabny. Jesteś najzgrabniejszy ze wszystkich. Jesteś mocny, silny, wysmukły. Jesteś przesubtelny. Pachniesz! Ślicznie ci w tym fraku. Całuję twoje kręcone włosy. Całuję twoje oczy. Całuję twoje usta. Kocham cię, Czarusiu! Kocham cię całego, miękkiego, sprężystego, mocnego, wysmukłego! Kocham cię do szaleństwa! Kocham cię na śmierć, śliczny Czarusiu!
#5568 Wściekłe-psy
Pan Blond: Słuchaj, mały, nie będę cię oszukiwał, dobra? Mam głęboko w dupie co wiesz, albo czego nie wiesz, ale będę cię torturował i tak, mimo wszystko. Nie żeby zdobyć informacje. To zabawne, dla mnie, torturowanie gliny. Możesz mówić co chcesz, bo ja to już wszystko słyszałem. Wszystko co możesz zrobić, to modlić się o szybką śmierć, której się nie doczekasz.
#5791 Grzegorz-Paweł-z-Brzezin
Przykazaniem chrześcijan jest posłuszeństwo dla władzy, nie zaś jej sprawowanie albo wykonywanie jej funkcji, jak np. skazywanie niektórych ludzi na śmierć czy ścinanie złoczyńców. Nie przystało to bowiem chrześcijaninowi, który winien być miłosierny, a mianowicie odpuszczać siedemdziesiąt siedmiokroć, podczas gdy władza nie może znać miłosierdzia i nikomu ani razu przebaczać, ale ma karać stosownie do wagi przestępstwa. Źródło: s. 137-138. Zobacz też: władza, miłosierdzie
#5798 Louis-Ferdinand-Céline
U Rabelais'go fajne jest to, że oddałby własną skórę, że ryzykował. Śmierć czyhała na niego bez przerwy, a śmierć nieźle inspiruje. To chyba jedyna rzecz, która może inspirować, wiem o tym, zwłaszcza gdy jest tutaj, tuż za plecami. Rozgniewana. Źródło: wywiad dla „Le Meilleur livre du Mois”