Cytaty o sercu
Cytaty o sercu, Myśli, aforyzmy, powiedzenia
#3080 John-Q
Dr Turner: Przykro mi, bez nowego serca Mike umrze. John Q: Weź moje. Dr Turner: Co? John Q: Słyszałeś, oddaj je Mike’owi. Lester Stary odbiło ci. Dr Turner: Chyba żartujesz. John Q: Mówię śmiertelnie poważnie. Lester: Umrzesz. John Q: Ale Mike przeżyje. Dr Klein: Nie możesz. John Q: To jedyne wyjście. Dr Klein: Nie możesz fizycznie. John Q: Zabije się a ty mi wyjmiesz serce. Lester: Oszalałeś.
#3189 Dziecko-na-niebie
Pragnienie bycia bezpiecznym i kochanym nie jest tchórzostwem. My byśmy się kochali (...), ale nie zapewnilibyśmy sobie bezpieczeństwa. Huśtalibyśmy się na trapezach bez asekuracji. To może być dobre, gdy jesteś młody i nie masz nic do stracenia oprócz swego serca, ale gdy jesteś starczy i wiesz, że twoje serce to fragment całości, wycofujesz się, bo wolisz mieć rodzinę niż gwiazdkę z nieba. Wolę leżeć na ziemi i patrzeć na gwiazdy, niż próbować do nich dotrzeć, mając niewielką szansę, że mi się uda. Postać: Cullen James do Webera
#3197 Dziecko-na-niebie
Trudno przekonać samego siebie, że miejsce, w którym przebywamy, jest naszym domem, i nie zawsze jest to miejsce, w którym tkwi nasze serce. Postać: Cullen James
#3227 Pidżama-Porno
Hej ty, który mieszkasz w niebie… Proszę, pożycz mi swój grzebień. Przewodniczący Chaos, serce ma przebite strzałą. Źródło: Egzystencjalny paw
#3244 Pidżama-Porno
Masz tak jak ja, w tylu miejscach poklejone serce. Aksamit i dynamit, marchew w butonierce Nasze serca mylą ich radary. Źródło: Marchef w butonierce
#4088 Ojciec
Idzie przez moje serce stary ojciec Nie oszczędzał w życiu nie składał ziarnka do ziarnka nie kupił sobie domku ani złotego zegarka jakoś nie zebrała się miarka Żył jak ptak śpiewająco z dnia na dzień ale powiedzcie czy może tak żyć niższy urzędnik przez wiele lat Idzie przez moje serce ojciec w starym kapeluszu pogwizduje wesołą piosenkę I wierzy święcie że pójdzie do nieba Autor: Tadeusz Różewicz
#4548 Dziady-dramat
Ale kto z nas w młode lata Nie działa rzeźwym ramieniem, Ale sercem i myśleniem, Taki zgubiony dla świata. Postać: młodzieńcy Zobacz też: młodość
#4554 Dziady-dramat
Twórca mi dał to serce, choć w codziennym tłumie Nikt poznać go nie może, bo nikt nie rozumie, Jest i musi być kędyś, choć na krańcach świata, Ktoś, co do mnie myślami wzajemnymi lata! Postać: Dziewczyna
#4797 Pismo-Święte-w-Przekładzie-Nowego-Świata
(...) ty racz wysłuchać z niebios, twego ustalonego miejsca zamieszkania, i przebacz, i działaj, i oddaj każdemu stosownie do wszystkich jego dróg, gdyż znasz jego serce (bo tylko ty dobrze znasz serce wszystkich synów ludzkich). Źródło: 1 Królów 8:39
#4807 Pismo-Święte-w-Przekładzie-Nowego-Świata
Siódmego dnia, gdy pod wpływem wina serce króla było w wesołym nastroju, rzekł on do Mehumana, Bizzety, Charbony, Bigty i Abagty, Zetara i Karkasa, siedmiu dworzan usługujących osobie króla Aswerusa, aby przed oblicze króla przyprowadzono królową Waszti w królewskim nakryciu głowy, żeby pokazać jej urodę ludom i książętom, odznaczała się ona bowiem pięknym wyglądem. Jednakże królowa Waszti odmawiała przybycia na słowo króla przekazane przez dworzan. Wtedy król wielce się oburzył i rozpaliła się w nim złość. Źródło: Est. 1:10–12
#4815 Pismo-Święte-w-Przekładzie-Nowego-Świata
Starannie prześledźmy swe drogi i przebadajmy je, i nuże, powróćmy do Jehowy. Serce nasze wraz z dłońmi wznieśmy ku Bogu w niebiosach: «Myśmy się dopuścili występku i zachowali buntowniczo. Tyś nie przebaczył.» Źródło: Lm 3:40–42
#4851 Pismo-Święte-w-Przekładzie-Nowego-Świata
Jeżeli komuś się wydaje, że formalnie jest czcicielem, a jednak nie kiełzna swego języka, lecz ciągle zwodzi swoje serce, to jego forma oddawania czci jest daremna. Źródło: Jak 1, 26
#4951 Baba
To, co dobre, każe na siebie czekać. Nie brakuje kogucików, którym się wydaje, że jeśli położyli rękę na babskim tyłku, a baba nie protestuje, to już ją mają. Serce niewiasty to labirynt subtelności stanowiący wyzwanie dla szulerskiego umysłu prostackiego samca. Jeśli chce pan naprawdę zdobyć kobietę, musi pan zacząć myśleć jak ona, a rzecz pierwsza to zdobycie jej duszy. Cała zaś reszta, owo słodkie i miękkie odurzenie, które rozum odbiera i prawość, przychodzi samo. Autor: Carlos Ruiz Zafón, Cień wiatru Zobacz też: dusza, labirynt, rozum, serce
#5156 Podróże-z-Herodotem
Tak naprawdę nie wiemy, co ciągnie człowieka w świat. Ciekawość? Głód przeżyć? Potrzeba nieustannego dziwienia się? Człowiek, który przestaje się dziwić, jest wydrążony, ma wypalone serce. W człowieku, który uważa, że wszystko już było i nic nie może go zdziwić, umarło to, co najpiękniejsze – uroda życia.
#5224 Grzech-pierworodny
W rzeczy samej główną przeszkodą w zjednoczeniu się duszy z Chrystusem jest zanieczyszczenie jej przez grzech pierworodny, a następnie przez grzechy uczynkowe, będące następstwem tych wszystkich złych skłonności, które grzech pierworodny w nas zostawia nawet wtedy, kiedy jako wina zostanie nam przez chrzest święty odpuszczony. Autor: o. Jacek Woroniecki, Macierzyńskie serce Maryi, s. 201
#5252 Wiktor-Gomulicki
Ktoś pierwszy musi w wiekowej rozterce Wyrzec szlachetne przebaczenia słowo I rozszalałe namiętnościę serce Dłonią rozwagi przycisnąć stalową.
#5297 Motta-dzieł-literackich
Przewracając pożółkłe stronice, głodny lampart w twoich oczach i zapach napalmu o poranku Autor dzieła: Jacek Dukaj, Serce mroku
#5539 Przedwiośnie
Hipolit: Co to za picie! Gardzisz mną, niby z tej racji, że ja jestem szlagon, niby burżuj, a ty czerwony bolszewik. Och, grubo się mylisz, Czaruś... Grubo! Rozkraj serce moje, rozkraj serce, a zobaczysz...