Cytaty o umyśle
Cytaty o umyśle, Myśli, aforyzmy, powiedzenia
#4748 Nędznicy-powieść
Myśl jest pracą umysłu, marzenie jest jego rozkoszą. Kto myśl zastępuje marzeniem, ten nie odróżnia pożywienia od trucizny.
#5034 Aldous-Huxley
Na antypodach umysłu jesteśmy mniej lub bardziej wyzwoleni z języka, przebywamy poza systemem myślenia pojęciowego. W rezultacie nasza percepcja przedmiotów wizyjnych posiada całą świeżość, całą nagość intensywności doświadczenia, które nigdy nie było werbalizowane ani przekładane na martwą abstrakcję.
#5369 Sébastien-Roch-Nicolas-de-Chamfort
Są osoby, które jedynie w doskonałej przyjaźni roztaczają wszystkie zalety ducha i umysłu. Zwykłe towarzystwo pozwala im na rozwijanie tylko niektórych wdzięków. Są to piękne owoce, które dojrzewają jedynie w słońcu, w cieplarni zaś wydałyby tylko kilka kwiatów przyjemnych i bezużytecznych.
#5598 Marie-von-Ebner-Eschenbach
Chcecie od życia rozrywki czy miłości? W pierwszym przypadku nie należy zwracać zbytniej uwagi na moralne, w drugim na umysłowe wartości ludzi, którymi się otaczacie.
#5913 Wilhelm-Sasnal
Mój umysł nie jest w stanie wyprodukować fikcji. Zawsze staram się bazować na czymś, co istnieje. Źródło: culture.pl
#5934 Bodhisattwa
(...) ponieważ Bodhisattwowie nie mają nic do osiągania, polegają na przebywaniu w Doskonałości Mądrości; ich umysły są niezmącone i bez obaw. Przekraczają oni wszystkie błędy i ostatecznie osiągają punkt końcowy: Nirwanę. Autor: Awalokiteśwara Źródło: Sutra Serca Doskonałej Mądrości
#6030 Hayley-Williams
Najlepszym prezentem, jaki możesz sobie ofiarować, jest otwarty umysł. The best gift that you can give yourself is an open mind. (ang.) Zobacz też: umysł
#6535 Awalokiteśwara
(...) ponieważ Bodhisattwowie nie mają nic do osiągania, polegają na przebywaniu w Doskonałości Mądrości; ich umysły są niezmącone i bez obaw. Przekraczają oni wszystkie błędy i ostatecznie osiągają punkt końcowy: Nirwanę. Źródło: Sutra Serca Doskonałej Mądrości Zobacz też: Bodhisattwa, nirwana
#6628 Grzegorz-I
Jest rzeczą niemożliwą pozbawić umysły surowe wszystkiego od razu; ten bowiem, kto usiłuje wspiąć się na szczyt, wznosi się po stopniach krokami, nie skokami. Kontekst: Zalecania wobec chrystianizacji pogan, aby przeprowadzać ją stopniowo
#7976 Niccolò-Machiavelli
Nie jest przeto koniecznym, by książę posiadał wszystkie owe zalety, które wskazałem, lecz jest bardzo potrzebnym, aby wydawało się, że je posiada. Śmiem nawet powiedzieć, że gdy się je ma i stale zachowuje, przynoszą szkodę, gdy zaś wydaje się, że się je ma, przynoszą pożytek; powinien więc książę uchodzić za litościwego, dotrzymującego wiary, ludzkiego, religijnego, prawego i być nim w rzeczywistości, lecz umysł musi mieć skłonny do tego, by mógł i umiał działać przeciwnie, gdy zajdzie potrzeba. Źródło: rozdz. XVIII Zobacz też: polityk
#8170 Najczarniejszy-strach
Gniew nie pomagał. Mącił umysł. W przeszłości nieraz szedł za swoim wewnętrznym głosem – nazwanym przez Esperanzę kompleksem Batmana – ale wcielanie się w bohatera szukającego sprawiedliwości czy zemsty (na jedno wychodziło) było niemądre, niebezpieczne. Oglądałeś rzeczy, których nie chciałeś widzieć. Odkrywałeś prawdy, których nie powinieneś znać. Rzeczy i prawdy, które gryzły, znieczulały. Lepiej było ich unikać. Źródło: rozdział 27
#8390 List-do-Efezjan
(...) upraszam was, abyście chodzili w sposób godny powołania, którym zostaliście powołani, z zupełnym uniżeniem umysłu i łagodnością, z wielkoduszną cierpliwością, znosząc jedni drugich w miłości, usilnie starając się zachować jedność ducha w jednoczącej więzi pokoju. Źródło: Efez 4, 1-3
#8392 List-do-Efezjan
(...) żebyście już nie postępowali tak, jak i narody postępują w nieużyteczności swych umysłów, będąc pod względem umysłowym pogrążone w ciemności, obce dla życia po Bożemu, z powodu tkwiącej w nich niewiedzy, z powodu niewrażliwości ich serc. Zatraciwszy wszelkie poczucie moralności, oddały się rozpasaniu, by z chciwością dopuszczać się wszelkiej nieczystości. Źródło: Efez 4, 17-19
#8393 List-do-Efezjan
(...) macie (...) odrzucić starą osobowość, która odpowiada waszemu poprzedniemu sposobowi postępowania i która ulega skażeniu według swych zwodniczych pragnień, a macie się odnowić w sile pobudzającej wasz umysł i przyoblec się w nową osobowość, stworzoną według woli Bożej w rzeczywistej prawości i lojalności. Źródło: Efez 4, 22-24
#8737 Ludzie-bezdomni
Na cóż się zda cierpienie?... Czy można wierzyć, że taka męka jest zwyczajną, ordynarną koniecznością? Czyją? Gdy długie dnie są wypełnione, staje się ono dla umysłu niepojęta zagadką, tajemnica udręczającą, której znaczenie, nad wyraz doniosłe, ukryte a władcze, jak ptak mistyczny krąży nad głową. Postać: Joasia
#9333 Epitafia
Tu w tym Adam Kotowski odpoczywa grobie, Inszych robi fortuna, on ią zrobił sobie Własną pracą y cnotą, a mając na pieczy Mało, siłę nauczył zyskać z małey rzeczy. Żył y królom potrzebny, ludziom pożyteczny Nakoniec też y sobie dom wystawił wieczny. Małgorzata Kotowska spoczywa w tym grobie, Ta prócz płci nic nie miała niewieściego w sobie Iey żywot, umysł, sprawy, opiszą wyraźni Dom, kościoły, pobożność, goście y przyiaźni Mógł pogrześć iey popioły mąż osierociały Ale zawrzeć w kamieniu nie mógł iey pochwały. Opis: inskrypcja nagrobna z końca XVII w. stolnika wyszogrodzkiego Adama Kotowskiego i jego żony Małgorzaty z kościoła oo. Dominikanów w Warszawie.
#9598 Olivia-Goldsmith
Odizolowanie pochłaniało wszystkie uczucia i napełniało duszę pustką, częściowo unicestwiało nawet poczucie człowieczeństwa. Bo o człowieczeństwie nie decydują ani nasze ciała, ani umysły, lecz odczucia.(...) Pozbawieni uczuć przestajemy być ludźmi.