Cytaty o bólu
Cytaty o bólu, Myśli, aforyzmy, powiedzenia
#4377 Erich-Segal
Śmierć dziecka sama w sobie nigdy nie jest końcem, ponieważ ono pozostaje żywe w umysłach rodziców. I ból po tej stracie narasta z upływem lat, gdy każda kolejna rocznica urodzin przynosi nowe dręczące i bolesne myśli.
#4485 Choroba-wysokościowa
Choroba górska – puna – jest wywołana zmniejszeniem ilości tlenu w rozrzedzonym powietrzu, a objawy jej są bardzo rozmaite i zmienne. Najczęściej występują: ból głowy, zmęczenie, bezsenność, utrudnione oddychanie, bicie serca, brak apetytu, nudności i wymioty. Człowiek dotknięty tą chorobą ma wielkie trudności w posuwaniu się pod górę. Natomiast schodzić na dół może zwykle w normalnym tempie i zejście na niższą wysokość przynosi szybką ulgę (...). Jedne z istniejących teorii głoszą, że występowanie puny w pewnych określonych miejscach jest związane z emancjami żył kruszcowych, np. antymonu, wydzielaniem się gazów podziemnych, większym naładowaniem atmosfery elektrycznością, brakiem przewiewu w zaklęśnięciach terenu i tym podobnymi przyczynami. Autor: Witold Henryk Paryski, W górach Atakamy
#4545 Dziady-dramat
Tylem wytrwał, tyle wycierpiałem, Chyba śmiercią bóle się ukoją; Jeśli płochym obraził cię zapałem, Tę obrazę krwią odkupię moją. Postać: Pustelnik – Gustaw
#4747 Nędznicy-powieść
Kiedy wyszedł z wstrętnego miejsca zwanego kaźnią, biskup zadał taki ból jego duszy, jaki zbyt gwałtowne światło zadaje oczom przywykłym do ciemności.
#4903 Wielka-Szóstka
W skali od jednego do dziesięciu – na ile oceniasz ból? On a scale of one to ten, how would you rate your pain? (ang.) Opis: za każdym razem, gdy Hiro wyda okrzyk bólu
#5125 Podróże-z-Herodotem
Dla człowieka nie ma większego bólu do zniesienia niż ten, kiedy wszystko widzi, a nic nie jest w stanie uczynić. Opis: słowa Persa skierowane do Tersandera.
#5903 Isabel-Abedi
Gwiazdy nigdy nie są na wyciągnięcie ręki. Są nieskończenie odległe, to oznacza ból, który człowiek odczuwa, spoglądając na nie w górę. To delikatne rwanie w głębi serca. Źródło: rozdział 29
#6011 Nauczycielka
Milcz serce! Albo się strzaskaj, echowe Narzędzie pieśni, bólu, wiecznie drżące I obłąkane, niezaspokojone — Uderzam ciebie w złości. – Milcz szalone!
#6151 Marek-Chorabik
końce włosów bolą nachalnie bezbłędnie aż do głębi zwojów, powoli rozglądasz się wkoło bardziej z lęku niż z ciekawości, takie omdlałe omiatanie źrenicami nie przynosi najmniejszej ulgi (...) Źródło: Do końca ból
#6193 Krzysztof-Oliwa
Ciężko było się rozstać, ale mam satysfakcję, że zdecydowałem się na ten krok, będąc na szczycie. Niczego nie żałuję. Patrzę na swoje blizny i jestem pewny, że to, co robiłem, robiłem z pasją i do końca. Nie dopuszczam jednak myśli o powrocie do tego cyrku. (…) Co najważniejsze, nic mnie też nie boli, a bywało tak, że nie mogłem dojść z łóżka do łazienki bez zażycia środków przeciwbólowych. Jestem po trzech ciężkich operacjach. Miałem prawie urwaną rękę, ciężką kontuzję kolana, ramienia, pod skórą metalową płytę płytkę i sześć śrub. Źródło: wywiad Wojciecha Todura, Krzysztof Oliwa: Jestem zadowolony ze swojej kariery, katowice.gazeta.pl
#6373 Rodzina-Połanieckich
Miłosierdzie, empiryjskie światło, wieczność – połączenie – a w rzeczywistości co? – trup dziecka na cmentarzu i matka, która wije się z bólu... Postać: Stanisław Połaniecki Źródło: tom I, rozdział 19
#6397 Józef-Musioł
Istotnie, zapomniałem zapytać o dokumenty potwierdzające to, o czym mówiła. Właściwie po co te dokumenty – ani jeden z tego pliku wyciągniętych przez brata świadka dokumentów nie wspomina o rozmiarze cierpienia, o bólu, jaki ta kobieta przeżyła i przeżywa. Czy zresztą w ogóle może istnieć takie zaświadczenie? Najprawdziwszym dokumentem jest wygląd świadka, upominający się o utrwalenie na kliszy. Nie tylko te ręce, nie tylko ta goła głowa, na której nigdy już nie wyrosną włosy, nie tylko te dziurawe stopy, ale te oczy, ta twarz pełna zadumy, twarz istoty odgrodzonej od świata głuchotą, osoby żyjącej w kręgu zadanych jej cierpień. Tak. To jest dokument.
#7106 Awantura-o-Basię
Jedna szczęśliwa godzina rodzi następną, znaczoną łzami, aż smutek zelżeje i znowu jasną godzinę przywoła. Nie cenilibyśmy radości, gdyby była wiecznotrwała i snuła się nieprzerwanie. Gorycz bólu i dotkliwość cierpienia tym słodszą nam czynią radość, co się zjawi. Nie byłoby radości bez smutku. Nikt by nie wiedział, że to radość właśnie. Tym skwapliwiej witamy dzień, że przed nim snuła się mroczna, oślepła noc. Zobacz też: radość
#7410 Jehuda-Amichaj
Ból trwania w obcym miejscu przecina moje serce, jest jak słodki owoc. I gdzież są dobre łzy? Źródło: Ból trwania w obcym miejscu (hebr. Ke'ew lihiot be-makom zar), tłum. Tomasz Korzeniowski
#7664 RA-Salvatore
Wiele razy w życiu czułem się bezradny. Jest to chyba najbardziej dotkliwy ból, jaki można odczuwać, mający swe źródło we frustracji i skumulowanej wściekłości. Zadraśnięcie mieczem na ręce walczącego żołnierza nie da się porównać do cierpienia, jakie więzień czuje pod uderzeniem bicza. Nawet jeśli bicz nie trafia w ciało bezradnego więźnia, z pewnością wrzyna się głęboko w jego duszę. Wszyscy jesteśmy w tym czy innym momencie naszego życia więźniami, względem siebie lub względem wymagań tych, którzy nas otaczają. Jest to brzemię, którego wszyscy doświadczają, którym wszyscy pogardzają i przed którym niewielu nauczyło się uciekać. Postać: Drizzt Do'Urden Opis: przemyślenia Drizzta.
#8210 Na-marmurowych-skałach
Wiedzcie, to nie ból życia, lecz jego szaleństwo i pełnia sprawiają, że wspominamy je bliscy płaczu. Źródło: rozdział 2
#8280 Pamiętnik-nastolatki
Nieważne, czy ja go lubiłem, czy nie. Tutaj ważne są Twoje uczucia. Nasze sympatie, czy antypatie nie wpłyną na Twój ból. Musisz go przeżyć sama, ale nie samotnie. Postać: tato Natalii