Cytaty o poemacie
Cytaty o poemacie, Myśli, aforyzmy, powiedzenia
#8318 Artur-Andrus
Źródło: Wierszyk, w którym całkiem zmyśloną historię autor zupełnie bez sensu wywleka jak prosty galicyjski Żyd kozę na klepisko
#8319 Artur-Andrus
(...) chłopom jeszcze chodzi o piwo, Ale co najmniej dwa. Źródło: Wiersz o tym, że chłopom chodzi o jedno Zobacz też: mężczyzna, piwo
#8322 Artur-Andrus
Dom zbudował, syna spłodził, Drzewo wkopał w ziemię żyzną, Oto dowód, że mężczyzna... Że mężczyzna jest mężczyzną. Źródło: Wiersz o tym, że pod koniec XX wieku coś się stało z prawdziwymi mężczyznami
#8333 Artur-Andrus
No jeszcze mi powiedz, że (...) Postój taksówek w Piotrkowie To takie małe Okęcie, Że weekend na ogródkach To takie małe wakacje, Pół litra to mała wódka (No tu akurat masz rację). Źródło: Wiersz o tym, co będzie, kiedy przyjedzie ciotka Gerda, i że po co te porównania?
#8334 Artur-Andrus
Patrzę jak kraj porasta wiosną, Jak las wybudza się z narkozy... Och! Jak te brzozy pięknie rosną! Polska to Kraj Rosnącej Brzozy! Źródło: Wierszyk pasażera pociągu Intercity „Lajkonik”... Zobacz też: brzoza
#8338 Artur-Andrus
Słuchaj jazzu, Mały Jezu. Źródło: Wiersz o tym, że Włosi nieprzypadkowo mówią: Bambino Jesu Zobacz też: jazz
#9232 Wiatrak
X – litera równie rzadka Jak drewniany, Stary wiatrak. Na wzniesieniu Wiatrak stał, Korzystając Z wiatru siły. Kiedy wiatr Przychylny wiał, Jego skrzydła się kręciły I wprawiały żarna w ruch. Sypał się z nich biały puch (...). Autor: Ryszard Marek Groński, X w: Wierszyki o literkach Zobacz też: litera
#10257 Stawka-większa-niż-życie-serial-telewizyjny
Byłem już rozpaczy blisko. Czułem, że mi sił już brak. Autor: Heinrich Heine Opis: cytując wiersz w rozmowie z Edytą Lausch. Źródło: odc. 14, Edyta
#10621 Sentencje-i-zwroty-łacińskie
Disce, sed a doctis, indoctos ipse doceto. – Ucz się, lecz u uczonych, nieuczonych sam nauczaj. Autor: Kato Starszy, Katonowe wiersze (łac. Catonis disticha)
#10649 Sentencje-i-zwroty-łacińskie
Źródło: średniowieczna wariacja na temat Owidiusza, Epistulae ex Ponto, IV, 10, 5–6 (które to wiersze brzmią następująco: Gutta cavat lapidem, consumitur anulus usu, / atteritur pressa vomer aduncus humo – kropla drąży kamień, pierścień się ściera od noszenia, zakrzywiony lemiesz zużywa się od nacisku ziemi)
#11658 Najstarszy
Smoki jak koty Lubią psoty. Smoki, jak ptaki Wolą draki, Lecz nic im zabawa, Gdy na stole strawa! Opis: wiersz Bladgena.
#12980 Szósta-klepka
– Dziadziu (…). Tu jest wierszyk o czterech misiach. Dlaczego na obrazku są tylko dwa? Dziadek pyknął z fajki. – Zapewne ze względów oszczędnościowych – odparł. – Zauważyłem to nie po raz pierwszy – rzekł Bobcio tonem starca. – Gdzie są te wszystkie zwierzątka? Jest napisane, że są, a przecież ich nie widać. – Dowiesz się, jak trochę podrośniesz. A może nie dowiesz się nigdy, panie tego. Ja na przykład mogę się tylko domyślać, gdzie się to wszystko podziewa. – Dziadek zachichotał głucho. – No, gdzie? – zainteresował się Bobcio. – Powiem ci, jak skończysz piętnaście lat (…). Źródło: s. 160
#13422 Edward-Stachura
Trzeba pisać. Żeby zarobić na chleb. I na podróż do Patagonii. Albo na Alaskę. (…) O czym pisać? O wszystkim. O poezji zatem więc. Bo wszystko jest poezją, każdy jest poetą. (…) Wszystko jest poezją, a najmniej poezją jest napisany wiersz; każdy jest poetą, a najmniej poetą jest piszący wiersze.
#13651 Kapelusz
Gdybym miał jedenaście kapeluszy, pierwszy schowałbym w szafie, żeby się nie kurzył. Drugi nadałbym przez pocztę w postaci paczki. Trzeci byłby na drobnostki i drobiażdżki. Autor: Konstanty Ildefons Gałczyński, Gdybym miał jedenaście kapeluszy, początek wiersza
#13652 Kapelusz
Noszę kapelusz tak, jak chcę. Śpiewam pieśń swoją tak, jak chcę I jak mnie stać: Cóż mnie obchodzi ktoś tam inny? Wyklnie mnie snadź pieśniarska brać, Żem pielgrzym wolny, niepowinny? — Hej, niech cech sobie będzie, jak chce, Jam jest, jak jestem, i nie inny. Autor: Holger Drachmann, wiersz Noszę kapelusz tak, jak chcę..., przekł. Zenon Przesmycki
#13783 Morskie-Oko
Opis: Morskie Oko z wiersza to nazwa restauracji w Zakopanem. Zwrotka poświęcona jest Kornelowi Makuszyńskiemu, stąd jej tytuł: Kornel.
#14263 Kabaret-Elita
Siada pani przy sośnie i czeka, co wyrośnie. Czeka przez miesiąc równo, zagląda – a tam gówno. Źródło: wiersz Lilije Zobacz też: lilia