Cytaty o poezji
Cytaty o poezji, Myśli, aforyzmy, powiedzenia
#153 Percy-Bysshe-Shelley
Spójrz na me dzieło, o Potężny, i rozpaczaj. ... wokół szczątków Tego kolosalnego wraku pustynia się roztacza, Naga, dzika i płaska, bez końca ni początku. Źródło: Ozymandias Zobacz też: poezja, człowiek
#736 Zbigniew-Herbert
Nazwanie rzeczy i spraw ludzkich prowadzi do ich zrozumienia i osądu. Zwłaszcza po chaosie pojęć – poezja musi podjąć po ostatniej wojnie, po potopie kłamstw, trud odbudowy moralnej świata, przez odbudowę wartości słowa. Musimy na nowo oddzielić zło od dobra, światło od ciemności. (…) Słowo (…) musi powrócić do macierzystego portu – do znaczenia. Źródło: Od słowa ciemnego chroń nas…
#1361 Bernard-Minier
Tylko poezja potrafi wyrazić niezdolność człowieka do uchwycenia sensu naszego przejścia przez tę ziemię. Źródło: rozdział 5 Zobacz też: poezja
#2182 Neapol
Wkrótce do walki z błękitnym morzem pozostały tylko meandry ścieżek pod drzewami i okoliczne rodziny zbliżały się do siebie. Był między nami chłopczyk w marynarskim ubranku. Chłopczyk był smutny; wziął mnie za rękę: „Proszę pana – powiedział – byłem w Neapolu; czy pan wie, że w Neapolu jest dużo małych uliczek; w uliczkach można zostać w pojedynkę, tak aby nikt pana nie widział; nie dlatego, żeby nie było dość ludzi w Neapolu, ale jest tyle małych uliczek, że na każdą osobę wypada jedna”. – „Co za kłamstwa ten mały panu opowiada – odezwał się ojciec – on nigdy nie jeździł do Neapolu.” – „Panie, syn pana jest poetą.” Autor: Max Jacob, Literatura a poezja
#3606 Anna-Kwiatkowska
Jak się chce być dziennikarzem, to trzeba się szybko zastanawiać. Źródło: odcinek 111, Poezja stosowana Zobacz też: dziennikarz
#3619 Anna-Kwiatkowska
Ludzie bardzo często proszą o radę, ale rzadko z niej korzystają. Źródło: odcinek 111, Poezja stosowana Zobacz też: rada
#3773 Kafka-nad-morzem
Jeżeli słowa nie znajdą proroczego tunelu, który poprowadzi je do czytelnika, nie spełnią swojej roli jako poezja. Postać: Ōshima
#6955 Jim-Morrison
W rzeczywistości prawdziwa poezja niczego nie opowiada; odhacza tylko możliwości, otwiera tylko wszystkie drzwi. Każdy może przejść przez te, które mu odpowiadają. I właśnie dlatego wiersze tak bardzo do mnie przemawiają, ponieważ są na wieczność. Jak długo istnieje ludzkość, tak długo przechowywane są w pamięci słowa, ich zestawienia. Nic poza wierszami i piosenkami nie przetrwa zagłady. Nikt nie jest w stanie spamiętać całej powieści. Nikt nie potrafi opisać filmu, rzeźby czy obrazu, jednak dopóki żyją ludzie dopóty istnieć mogą piosenki i wiersze. Jeżeli moja poezja zmierza ku jakiemuś celowi, to ku temu, aby uwolnić ludzi od przymusów, wewnątrz których widzą i czują
#9590 Aleksander-Sołżenicyn
To, co nazywa się dziś sztuką, jest w dużej mierze rozpaczliwą próbą tworzenia rzeczy oryginalnych, ale wszelkie prawdziwe piękno, poezja i głębia zanikły. Jedynie w literaturze znajdujemy także i dziś prawdziwą sztukę, na przykład we wspaniałej twórczości Sołżenicyna. Autor: Dietrich von Hildebrand, Spustoszona winnica, wyd. Fronda, s. 49
#10088 Tadeusz-Peiper
Poezja to tworzenie pięknych zdań. Poezja to tworzenie pięknych zdań. Poezja to tworzenie pięknych zdań. Dobra poezja zawsze była – tym. Źródło: s. 340 (podkreślenia Peipera) Zobacz też: poezja
#10089 Tadeusz-Peiper
Rzeczywistość przedmiotowa i podmiotowa doznaje w zdaniu poetyckim gruntownego przekształcenia i im głębiej sięga to przekształcenie, tym bliżej jesteśmy piękna zdania; nic nie jest bardziej obce poezji niż nazywanie rzeczy po imieniu; im dalej od imienia, tym dalej od prozy, tym bliżej poezji. I to jest jedyne uzasadnione rozróżnienie między obiema dziedzinami literatury: proza nazywa, poezja pseudonimuje. (…) Rozwój poezji polega na tym, że słowny ekwiwalent oddala się coraz bardziej od imienia rzeczy. Źródło: s. 341 (podkreślenia Peipera) Zobacz też: poezja
#10221 Ferdydurke
Wielka poezja, będąc wielką i będąc poezją, nie może nie zachwycać nas, a więc zachwyca. Zobacz też: poezja