Cytaty o smutku
Cytaty o smutku, Myśli, aforyzmy, powiedzenia
#38281 Terry-Pratchett
JAK SIĘ NAZYWA TO UCZUCIE W GŁOWIE, UCZUCIE TĘSKNEGO ŻALU, ŻE RZECZY SĄ TAKIE, JAKIE NAJWYRAŹNIEJ SĄ? - Chyba smutek, panie. A teraz... JESTEM ZASMUTKOWANY
#39294 Andrzej-Sapkowski
Zawsze trzeba działać. Źle czy dobrze, okaże się później. Żałuje się wyłącznie bezczynności, niezdecydowania, wahania. Czynów i decyzji, choć niekiedy przynoszą smutek i żal, nie żałuje się.
#39752 Comte-de-Lautréamont
Melancholia i smutek są już początkiem zwątpienia; zwątpienie jest początkiem rozpaczy; rozpacz jest okrutnym początkiem szeregu stopni prowadzących ku złu.
#41099 Lucy-Maud-Montgomery
...smutek, zesłany przez Boga, przynosi jednocześnie pocieszenie i siłę ducha. Tylko te zmartwienia, które sami sobie stwarzamy przez własną głupotę lub niegodziwość, są najcięższe do zniesienia.
#43574 Małgorzata-Halber
Bez dwóch piw są tylko dwa uczucia. Lęk i smutek. W stosunku 9:1. Boję się ludzi. Boję się w ogóle z nimi przebywać. Boję się, że powiem coś nie tak, za dużo, że ich urażę. Boję się, że mnie odtrącą. Boję się, że widać, że stoję sama i nie wiem, co ze sobą zrobić.
#44552 Terry-Pratchett
- Jak się nazywa to uczucie w głowie, uczucie tęsknego żalu, że rzeczy są takie, jakie najwyraźniej są? - Chyba smutek, panie.
#44762 Cassandra-Clare
Nie musisz mówić, że jest ci lepiej, kiedy jestem przy tobie. Zawsze jestem przy tobie. Smutek sprawia, że czujesz się samotnie, ale nie jesteś samotna.
#44941 Markus-Zusak
- No i jak Ci się podobało? Max uniósł głowę. W oczach miał wielki smutek i zdziwienie. - Widziałem gwiazdy. Spaliły mi oczy.
#46688 Janusz-Leon-Wiśniewski
... Dał mi na przykład ten optymizm. Nigdy nie mówił o smutku, a wiedziałam że przeżył smutek ostateczny. Zarażał optymizmem. U niego deszcz był tylko krótką fazą przed nadejściem słońca.
#47329 Stephen-King
Kochali się , a teraz jej mężczyzna spał obok. Jej mężczyzna. Uśmiechnęła się blado w ciemnościach, czując jak jego nasienie ciepłą, leniwą strużką spływa po jej z lekka rozchylonych udach. Uśmiech ten wyrażał i smutek, i zadowolenie, ponieważ zwrot jej mężczyzna wywoływał sto różnych uczuć.
#49085 Dean-Koontz
Smutek nie jest krukiem, który siedzi uparcie nad drzwiami komnaty. Smutek jest zębatą istotą i powraca, kiedy tylko wypowie się szeptem jego imię.
#49604 Barbara-Rosiek
Zawładnąłeś mą duszą, zmysłami, uczuciem, ciałem, myślami. Jesteś we mnie, lecz gdy mnie zostawiasz, ogarnia mnie smutek zerwanego przypadkowo kwiatu, który szybko więdnie. Uważaj, bywam niepoczytalna i spalam się, kiedy trzeba dać z siebie wszystko. Możesz mnie utrzymać ciężaru mojej miłości.
#50914 James-Frey
Dzisiaj sufit ma mi niewiele do powiedzenia, nie potrafi powiedzieć dlaczego nie mogę wstać z łóżka, dlaczego mój smutek przemienia się we wściekłość, nie potrafi powiedzieć, jak mam sobie z tym radzić, nic mi chyba nie potrafi powiedzieć. Palę, gapię się, czekam, czekam, czekam i nic.
#51247 Andrzej-Sapkowski
Zawsze trzeba działać. Źle czy dobrze, okaże się później. Żałuje się wyłącznie bezczynności, niezdecydowania, wahania. Czynów i decyzji, choć niekiedy przynoszą smutek i żal, nie żałuje się.
#56028 Izabela-Sowa
- To czemu wszyscy na świecie tak hucznie obchodzą nowy rok? - Żeby zagłuszyć smutek przemijania? (...) A może żeby jeszcze raz zacząć wszystko od nowa?
#56374 Zoe-Marriott
-Smutny i samotny. Przypominasz małe, zagubione w tłumie dziecko, które nie potrafi odnaleźć rodziców. Obchodzi mnie co czujesz. Chciałbym przegonić ten smutek z twojej twarzy. Daleko, żeby już nigdy nie wrócił.
#57050 Justine-Lévy
Jestem smutna. Dziwny to smutek, trochę jakby na zewnątrz, podobny do zniczy, których płomień wystaje z osłonki bo w środku nie ma już miejsca. Ale smutek prawdziwy. Smutek w tle. Smutek, który nigdy nie odstępuje, nie daje ani sekundy wytchnienia.
#57665 Jack-London
Drżała tam nuta śmiechu, ale śmiechu straszliwszego niż smutek, obojętnego jak uśmiech sfinksa, zimnego jak zamróz na drzewach, śmiechu, który miał w sobie grozę nieomylności.
#58575 Ka-Hancock
Jednym sposobem na uporanie się z żałobą jest przejście przez nią.Musisz wstawać codziennie rano i czekać,aż będziesz mógł położyć się wieczorem,a potem znowu wstawać rano i robić to wszystko jeszcze raz.Aż pewnego dnia zaczynasz czuć grunt pod stopami.W końcu moje spadanie się skończyło.Smutek przestał mnie pustoszyć...
#58715 William-Faulkner
I wtedy Ben znów zawył donośnie i beznadziejnie. To był tylko dźwięk, nic innego. A może wieczność i niesprawiedliwość, i smutek, które dzięki odpowiedniej koniunkcji planet stały się na moment słyszalne.