Gustave-Flaubert Cytaty
Tutaj można znaleźć i pobrać cytaty Gustave-Flaubert
Gustave-Flaubert Cytaty, myśli, aforyzmy, powiedzenia, zwroty
#39080 Gustave-Flaubert
[...] czyż może być coś milszego, jak siedzieć z książką wieczorem przy kominku, podczas gdy wiatr buje w szyby, a w pokoju pali się lampa? [...] Nie myśli się wówczas o niczym [...] i tak mijają godziny. Nie ruszając się z miejsca człowiek przechadza się po krajach, które widzi oczyma duszy, i fantazja wplatając się w baśń igra ze szczegółami lub biegnie za głównym wątkiem. I zdaje się nam, że sami jestesmy bohaterami tych opowieści, że pod ich szatą biją nasze serca.
#44164 Gustave-Flaubert
Książki mówią: Zrobiła to ponieważ. Życie mówi: Zrobiła to. W książkach wszystko zostaje wytłumaczone; w życiu nie. Nie dziwię się, że ludzie wolą książki. Książki nadają życiu sens. Kłopot jedynie w tym, że życie, któremu nadają sens, to życie innych ludzi, nigdy zaś twoje własne.
#46324 Gustave-Flaubert
Przesadna mowa zwykła kryć miernotę uczuć – myślał, jakby bogactwo ducha nie wyrażało się czasem przez puste zgoła metafory, gdyż nikt nigdy nie może dać dokładnej miary swych potrzeb, myśli i cierpień, a słowo ludzkie jest jak pęknięty kocioł, na którym wygrywamy melodie godne tańczącego niedźwiedzia, gdy tymczasem chcielibyśmy wzruszyć gwiazdy”.
#46963 Gustave-Flaubert
Są ludzie, których jedynym zadaniem jest służyć innym za pośrednika, przechodzi się po nich jak po mostach i idzie sie dalej.
#51805 Gustave-Flaubert
Spotyka się je pewnego dnia - powtórzył Rudolf - pewnego dnia, niespodzianie, gdy straciło się już nadzieję; otwiera się wówczas niebo i jakby głos jakiś wołał: Oto ono!. Czujemy potrzebę zwierzenia się tej osobie z całego życia, pragniemy poświęcić jej wszystko. Porozumiewają się bez słów ci, co spotkali się niegdyś w marzeniach. Oto właśnie jest przed nami ów skarb, tak długo poszukiwany, mignie, lśni się. A jednak wątpimy jeszcze, nie śmiemy weń uwierzyć. Stoimy oślepieni jak ktoś, kto z ciemności wyjdzie nagle na światło.
#52172 Gustave-Flaubert
Było to jedno z tych czystych uczuć, nie zakłócających życia, które pielęgnuje się, bo są rzadkie, i których utrata martwi bardziej, niż posiadanie raduje.
#52994 Gustave-Flaubert
Przed ślubem zdawało się jej, że go kocha, ale oczekiwane szczęście nie nadeszło. „Pomyliłam się więc” – myślała i starała się dociec znaczenia słów: szczęście, namiętność, upojenie, słów, które tak pięknie brzmiały w książkach.
#55410 Gustave-Flaubert
Dajcie mi spokój z tą waszą ohydną rzeczywistością! Cóż to jest rzeczywistość? Jedni widzą czarno, drudzy niebiesko, większość widzi głupio. Nie ma nic mniej naturalnego niż Michał Anioł i nic odeń potężniejszego. Troska o zewnętrzną prawdę jest znamieniem upadku naszych czasów; jeśli tak dalej pójdzie, sztuka stanie się jakimś błazeństwem mniej poetycznym od religii i mniej zajmującym od polityki
#60408 Gustave-Flaubert
A kobieta jest wiecznie skrępowana. Bierna i zarazem ulegająca wpływom, ma przeciw sobie wraz z pokusami ciała i zależność prawną. Drży z każdym powiewem, jak jej własna woalka, przypięta do kapelusza. Zawsze jakieś pragnienie ją pociąga, a powstrzymuje jakiś wzgląd na pozory.
#61435 Gustave-Flaubert
Nie, nie wierzę w „możliwość szczęścia”, wierzę w spokój. Z tej przyczyny unikam tego, co mnie irytuje. Jestem aspołeczny. Więc uciekam od społeczeństwa. Wychodzi mi to na dobre.
#62544 Gustave-Flaubert
Nie zawsze mam pewność, że całkiem istnieję, a kiedy indziej czuję ogromne zmęczenie, jakby rozwarstwione nadmiarem istnienia.
#65385 Gustave-Flaubert
Ja napisałbym rzecz okrutną i żałosną, podejrzewam, że serce się nie starzeje. - U niektórych nawet z wiekiem rozkwita, dwadzieścia lat temu byłem bardziej oschły i brutalny niż dzisiaj. Czas, który innych wysusza, dodał mi kobiecości i dobroci. Bardzo mi się to nie podoba. Czuję, że krowieję. Byle co mnie wzrusza. Wszystko wyprowadza mnie z równowagi. Jestem jak trzcina, najmniejszy zefirek jest dla mnie wichurą.
#67064 Gustave-Flaubert
Miłość powinna spaść wśród gromów i błyskawic jak huragan, który z niebios wtargnąwszy nagle w życie tratuje wszystko, porywa ludzkie postanowienia, jak liście, i serce pociąga za sobą w otchłań.
#70872 Gustave-Flaubert
Osobiście uważam, że dzieło sztuki (godne tego miana i rzetelne) nie daje się wycenić, nie ma wartości handlowej, nie można za nie zapłacić. Wniosek: jeśli artysta nie posiada majątku, powinien zdechnąć z głodu! Piękna perspektywa!
#71156 Gustave-Flaubert
Aby osiągnąć szczęście, trzeba spełnić trzy warunki: być imbecylem, być egoistą i cieszyć się dobrym zdrowiem. Jeśli jednak nie spełnicie pierwszego warunku, wszystko jest stracone.
#72547 Gustave-Flaubert
Niczego nie oczekuję od życia poza kolejnymi kartkami papieru, które trzeba zaczernić. Wydaje mi się, że brnę przez niekończące się odludzia, kierując się w nieznane, i że jestem jednocześnie pustynią, wędrowcem i wielbłądem!
#72577 Gustave-Flaubert
Życie, które tak bardzo boimy się stracić, zawsze jest zbyt długie dla tych, którzy szybko pojmują to, co zobaczą. Wszystko się w nim powtarza i nuży.
#74122 Gustave-Flaubert
Kiedy przestanę być pożyteczna i przyjemna dla innych, pragnę odejść spokojnie, bez westchnień, czy też westchnąwszy jedynie nad nieszczęsnym rodzajem ludzkim, który nie jest zbyt wiele wart, ale którego jestem częścią, też pewnie niewiele wartą.
#74228 Gustave-Flaubert
Powinieneś robić jak ja ignorować krytykę, jeśli nie jest odpowiedzialna, a nawet jeśli jest. Nigdy nie udało mi się zrozumieć, do czego przydaje się krytykowanemu autorowi. Krytyk zawsze wraża osobistą opinię i wcale nie jest dla autora wyrocznią. Ta uzurpacja władzy w sferze intelektu pozwala rzucać wyzwanie słońcu i księżycowi, które, niewzruszone, ukazują nam wciąż swą pogodną twarz.
#74771 Gustave-Flaubert
- Ależ ja sądziłam, że pan jest bardzo wesoły! - Ach, tak! Na pozór, bo dla ludzi umiem twarz ubierać w maskę szydercy, a jednak… ileż to razy na widok cmentarza zalanego światłem księżyca, sam siebie zapytywałam, czy nie lepiej byłoby pójść, połączyć się z tymi, którzy tam śnią….
Gustave-Flaubert Cytaty , Cytaty Gustave-Flaubert, Cytaty o Gustave-Flaubert