Krystyna-Januszewska Cytaty
Tutaj można znaleźć i pobrać cytaty Krystyna-Januszewska
Krystyna-Januszewska Cytaty, myśli, aforyzmy, powiedzenia, zwroty
#55395 Krystyna-Januszewska
Małostkowe uczucia, niepotrzebne tkliwości, racja serca, zamiast umysłu, to zbędny balast, wprowadzający w życiu galimatias i chaos.
#57994 Krystyna-Januszewska
Cisza to muzyka, która nas otacza, choć jej nie słyszymy. Jest obok, bez przerwy i gra nam do ucha melodię życia. Miło pomyśleć o tym, szkoda, że nie da się zanucić.
#64094 Krystyna-Januszewska
Jedno słońce, jeden świt i jeden zachód można kochać jedną wielką miłością i nie trzeba tej miłości dzielić na różne inne.
#68822 Krystyna-Januszewska
Teraz stała przed ostateczną próbą i nie mogła zawieść. Musi wziąć w ręce naczynie z miłością i donieść je bezpiecznie do celu. Klucz do wszystkiego, co zaplanowała, zamknęła głęboko na dnie duszy i długo by ją namawiać do szczerego wyznania. Nie było na świecie istoty, której by teraz zaufała.
#76250 Krystyna-Januszewska
On czuł się mężczyzną jutra, więc do pełni potrzebna mu była kobieta dzisiejsza, a może nawet wczorajsza, jak mawiał: młode wampirzyce ssą krew pełnokrwistych mężczyzn, więc bezpieczniej jest znaleźć się w objęciach statecznej niewiasty.
#78350 Krystyna-Januszewska
Ale do tego, żeby zrozumieć swój błąd i pojąć, co tracę, potrzebowałem aż czterdziestu lat, a nie kilku sekund. Zawiodłem ją i ona odeszła. To był jeden z moich grzechów głównych. Chciała, żebym był razem z nią, a ja, żeby ona ze mną. Okazało się, że to nie zawsze da się pogodzić.
#82835 Krystyna-Januszewska
Człowiek bez miłości usycha, kobieta, która nie czuje się kochana, zamyka się w sobie. Mężczyzna, którego nikt nie podziwia, traci grunt.
#84682 Krystyna-Januszewska
Trudno było się połapać w krętych korytarzach oczekiwań i pomóc odnaleźć w ciemnych zakamarkach strychu, na którym ukryła marzenia i iluzje.
#87061 Krystyna-Januszewska
Jeden rozbudzał w niej kobietę, drugi tę kobiecość wyniósł na piedestał. Młodszy wydobywał z niej ostatnie tchnienie w miłosnym tańcu, rozrywając na strzępy godność i subtelność, starszy jedynie subtelnością się posługiwał, okazując swój szacunek.[s.156]
#91213 Krystyna-Januszewska
Troszczyli się o siebie niezmiennie i szczerze. Łączyło ich przywiązanie i przyzwyczajenie. O miłości do siebie zapomnieli dawno. Mijali się, nie dotykając, nie patrząc w oczy, jakby ze wstydu za stracone złudzenia, za rozczarowania, których sobie nawzajem dostarczyli.
#91577 Krystyna-Januszewska
Gdy otworzą się wrota snu, nikt nie potrafi się oprzeć, pogardzić rozkoszą ogarniającą ciało na chwilę po tym, jak zamknie się oczy i odpłynie w krainę REM. Patrząc na Marię, można by powiedzieć, że dokonała ostatecznego wyboru i porzuciła trudy życia dla przyjemności spania. Poszybowała ku malowniczym formom iluzji, porzucając okrutną rzeczywistość i gardząc przewrotnymi i zawiłymi formami bytu.
#92691 Krystyna-Januszewska
Rozpadła się jej dusza i pofrunęła w takie krainy, gdzie można było żyć bez ciała. Tam czuła się bezpiecznie, bo życie bez ciała nie boli.[s.154]
#92727 Krystyna-Januszewska
(...) nawet najlepszy specyfik, gdy umieścimy go w brzydkim opakowaniu i nie zadbamy o jego prezentację, mimo wartości, jakie posiada, nie odniesie pożądanego skutku.
#95846 Krystyna-Januszewska
Bo życie jest zbyt krótkie, by na nim przeprowadzać doświadczenia. Trzeba wybrać przetarty szlak, przetestowany przez innych.
#96988 Krystyna-Januszewska
Jeśli nie zajmowali się sobą, to i tak byli zawsze obok siebie. Jemu trudniej było usiedzieć w bezczynności. Maria nie miała nigdy dość czasu, by przeczytać wszystko to, co zaplanowała. Paliła wtedy w łóżku lampkę i zapomniała o całym Bożym świecie. Jemu wystaczało, że miał ją obok spokojną i zadowoloną.
#99739 Krystyna-Januszewska
[...] bez nas tkwiłybyście gdzieś w ciemnym lesie, koczują w jaskini i opędzając się zielonymi gałązkami od much i innego robactwa, walczyły o przetrwanie, wlokąc za sobą zgraję dzieciaków, z których żaden nie znałby sowjego ojca.
#100359 Krystyna-Januszewska
Nie miał zamiaru komplikować życia Marii ani sobie odbierać rozkosznej stabilizacji. Żył w wygodnym świecie, robił, co lubił, i chciał, żeby tak pozostało.[s.155]
#103655 Krystyna-Januszewska
Jesteśmy klockami wielkiej układanki i nie od nas zależą koleje, którymi toczy się życie, trzeba podporządkować się nieuchronnym wyrokom, bo innej drogi nie ma.
#108877 Krystyna-Januszewska
Nie chce kobiety, bo jeszcze nie wie, że jest potrzebna jak w źródle woda. Woli na razie za towarzysza mieć psa, wałęsać się nocami i marzyć przy księżycu, niż wiązać się z drugim człowiekiem. Powiedział jej kiedyś, że lepiej żyć samemu. Nie trzeba później płakać, kiedy umierają bliscy. Zapytał też, po co jej było to życie, skoro prawie wszystkich straciła. Tyle męki, pracy, tyle trudu, a teraz w pustej izbie płacze wieczorami. Byłaby sobie sama i żyła jak pani przy ojcu. – Ale wtedy bym ciebie, Jasiu, nie miała. Może ten cały trud był tylko po to, żebyśmy razem zostali. Kto wie, co by się ze mną działo. Widać taki los był mi pisany. Każdy ma swój i nie ucieknie od niego – powiedziała ze smutkiem.
#108878 Krystyna-Januszewska
Gdy jest się daleko od wspomnień, bo życie doczesne nie daje na co dzień wytchnienia, to przeszłość wydaje się zaledwie mgnieniem. Kiedy się człowiek odda wspomnieniom, to stwierdza, że przeszłość była bogata i barwna, a do tego żył w czasach niepowtarzalnych, choć nie do końca szczęśliwych.
Krystyna-Januszewska Cytaty , Cytaty Krystyna-Januszewska, Cytaty o Krystyna-Januszewska