Swietłana-Aleksijewicz Cytaty
Tutaj można znaleźć i pobrać cytaty Swietłana-Aleksijewicz
Swietłana-Aleksijewicz Cytaty, myśli, aforyzmy, powiedzenia, zwroty
#46155 Swietłana-Aleksijewicz
Jedna Ukrainka sprzedaje na bazarze wielkie czerwone jabłka. Woła: „Kupujcie ludzie, jabłuszka! Czarnobylskie jabłka!”. A drugi jej radzi: „Kobito, nie gadaj, że to czarnobylskie, bo nikt nie kupi”. „Gadanie! Jeszcze jak kupują! Jeden dla teściowej, drugi dla szefa!”.
#46311 Swietłana-Aleksijewicz
Napisać taką książkę o wojnie, żeby niedobrze się robiło na samą myśl o niej, żeby sama myśl była wstrętna. Szalona. Żeby nawet generałom zrobiło się niedobrze.
#53940 Swietłana-Aleksijewicz
Dla mnie najstraszniejsze na wojnie było... noszenie męskich gaci. To właśnie było straszne. I to mi jakoś... Nie umiem tego wyrazić... No, po pierwsze, bardzo brzydkie... Jestem na wojnie, gotowa jestem polec za Ojczyznę, a na sobie mam męskie gacie. Wygląda się w tym śmiesznie. Niezgrabnie. Wtedy mężczyźni nosili długie kalesony. Szerokie. Satynowe. Było w naszej ziemiance dziesięć dziewczyn i wszystkie - w męskich majtach. O Boże! Zimą i latem. Przez cztery lata.
#57767 Swietłana-Aleksijewicz
Kiedy mówią kobiety, nie ma albo prawie nie ma tego, o czym zwykle czytamy i słuchamy: jak jedni ludzie po bohatersku zabijali innych i zwyciężyli. Albo przegrali. Jaki mieli sprzęt, jakich generałów. Kobiety opowiadają inaczej i o czym innym. Kobieca wojna ma swoje własne barwy, zapachy, własne oświetlenie i przestrzeń uczuć. Własne słowa. Nie ma tam bohaterów i niesamowitych wyczynów, są po prostu ludzie, zajęci swoimi ludzkimi-nieludzkimi sprawami. I cierpią tam nie tylko ludzie, ale także ziemia, ptaki, drzewa. Wszyscy, którzy żyją razem z nami na tym świecie. Cierpią bez słów, a to jest jeszcze straszniejsze…
#59472 Swietłana-Aleksijewicz
Człowiek zawsze pragnie w coś wierzyć. W Boga albo w postęp techniczny. W chemię, w polimery, w kosmiczny rozum. Teraz – w rynek. No dobrze, najemy się, a co dalej?
#60889 Swietłana-Aleksijewicz
Krzyknięto do nas: Zwycięstwo! (...) Pamiętam swoje pierwsze uczucie - radość. I od razu, w tej samej chwili - strach! Panika! Panika! Jak tu dalej żyć? (...) Przedtem bałyśmy się śmierci, a teraz życia - to było jednakowo straszne. (s. 272)
#63869 Swietłana-Aleksijewicz
Nic nas przed starością nie uchroni – ani ordery, ani medale… Niiic… Szumi lodówka, bije zegar. Nic więcej się nie dzieje.
#65549 Swietłana-Aleksijewicz
Ratuje nas ilość miłości, którą otrzymaliśmy. To jest nasz „współczynnik bezpieczeństwa”. (...) Tylko miłość nas ratuje. Miłość to taka witamina, bez której człowiek nie jest zdolny żyć, krew się ścina, zatrzymuje serce.
#71294 Swietłana-Aleksijewicz
Zawsze znajdą się tacy ludzie, którzy mają czarną duszę. Żyją jakby duszy nie mieli, bo serce mają tylko medyczne, a nie ludzkie, nikogo im nie żal.
#71488 Swietłana-Aleksijewicz
Moja koleżanka zobaczyła dowódcę pułku i krzyczy: Stójcie, kto idzie? Przepraszam, ale będę strzelała! Wyobraża sobie pani? Krzyczy: Przepraszam, ale będę strzelała!
#72375 Swietłana-Aleksijewicz
Wspomnienia nie są namiętnym, czy też beznamiętnym przekazem rzeczywistości, która zniknęła, ale powtórnymi narodzinami przeszłości; czas zaczyna wówczas biec z powrotem. Są przede wszystkim twórczością. Opowiadając, ludzie tworzą, piszą swoje życie. Czasem piszą „na nowo” albo coś „dopisują”. Tutaj trzeba uważać. Mieć się na baczności. Ale też każdy fałsz stopniowo sam się unicestwia, nie wytrzymuje sąsiedztwa obnażonej prawdy. W takim środowisku ten wirus nie przeżyje.
#73866 Swietłana-Aleksijewicz
Siedzi młoda kobieta na ławce przed domem, karmi piersią dziecko... Sprawdziliśmy - mleko było radioaktywne. Matka Boska Czarnobylska...
#75955 Swietłana-Aleksijewicz
Jesteśmy metafizykami, żyjemy nie na ziemi, ale w marzeniach, w rozmowach, w słowach. Do zwykłego życia musimy coś dodać, żeby je zrozumieć.
#76059 Swietłana-Aleksijewicz
Uczucia… nasze uczucia – cierpienie, miłość, czułość – to są jakieś odrębne istoty. Żyją samodzielnie, nie zależą od nas. Z jakiegoś powodu nagle wybiera się tego kogoś, a nie tamtego, chociaż tamten może byłby lepszy. Albo stajemy się częścią cudzego życia, wcale tego jeszcze nie podejrzewając. Ale już nas znaleźli… wysłali sygnał (...).
#76430 Swietłana-Aleksijewicz
Jeśli chodzi o liczbę ofiar, to nie katastrofa czarnobylska, ale samochód zajmuje pierwsze miejsce w świecie. Dlaczego nikt nie zabrania produkcji samochodów?
#76744 Swietłana-Aleksijewicz
Musze powiedzieć, żeby pani miała pojęcie... żeby pani wiedziała, co się działo w naszych duszach - takich ludzi, jakimi byłyśmy wtedy, na pewno już nigdy nie będzie. Nigdy! Takich naiwnych i takich szczerych. Z taką wiarą!
#77982 Swietłana-Aleksijewicz
Niemiec pokazuje: masz podrzucić dziecko, a on je zastrzeli. Matka cisnęła dzieckiem tak, żeby je zabić... swoje dziecko... Żeby tamten nie zdążył strzelić...
#79284 Swietłana-Aleksijewicz
Niczego więcej człowiekowi nie trzeba, tylko chleba i igrzysk! Reszta jest zbędna… To największe z odkryć XX wieku. Odpowiedź wszystkim wielkim humanistom.
#82404 Swietłana-Aleksijewicz
(...) jesteśmy zwierzętami, a ta zwierzęcość przysłonięta jest cieniutkim nalotem kultury, ciu - ciu - ciu. Ach, ten Rilke! Ach, ten Puszkin! A bydlę wyłazi z nas błyskawicznie... Człowiek nawet okiem nie mrugnie... Wystarczy, żeby zląkł się o siebie, o swoje życie. Albo dostał władzę. Choćby niewielką. Malusieńką! (...) A w rzeczywistości jest się bezcielesnym duchem, a nasze życie - kiblem pełnym gówna.
#82422 Swietłana-Aleksijewicz
Książki i wódka... Tutaj tkwi tajemnica duszy rosyjskiej, tutaj trzeba szukać podstaw rosyjskiego patriotyzmu. Wierzymy słowom, tym robaczkom na papierze.
Swietłana-Aleksijewicz Cytaty , Cytaty Swietłana-Aleksijewicz, Cytaty o Swietłana-Aleksijewicz